Кога амбицијата, знаењето и љубовта кон нешто ќе се спојат, се добива исклучителен резултат со успех кој воодушевува и мотивира. Таков пример е приказната за чоколадната продавница „Амброзија“ и сестрите Кристина и Симона Василеви од Неготино. Нивната приказна започнува скромно, девојки-деца без родители сонуваат да остават трага во општеството преку заедничката пасија која ја наследиле од своите родители. Тие по образование се насочиле кон општествено одговорни професии, но готвењето им е втора љубов. Кристина има 22 години и студент е на медицински факултет, а Симона 27 години, дипломиран политолог. Ним животот им зададал тешки удари, но секогаш си биле најголема поддршка една на друга, токму затоа се и совршен тим за работа. Тие две и уште едната сестра кој ја имаат имале прекрасни родители кои со воспитувањето како некако да ги подготвиле за сите предизвици. „Секако не може да ја изоставиме помошта која ја добивавме од неколку луѓе околу нас. Бевме деца и преку ноќ моравме да пораснеме, и пораснавме. Успеавме и се уште успеваме сами да обработиме 60 декари лозови насади, да студираме и да работиме друга работа паралелно. Нашата приказна не ја сметаме за тажна, туку за инспиративна затоа што успеавме да ги надминеме предизвиците, затоа што се што ни се случувало во минатото само направило подобра верзија од нас сега. Ова е доказ дека секој може и дека се во животот е минливо“, велат Кристина и Симона.
Новинар – Александрија Николовска
Како почнува приказната на Амброзија, од каде идејата и како стигнавте до реализација на идејата?
Готвењето и приготвувањето слатки отсекогаш било присутно во нашата фамилија. Љубовта кон готвењето ја наследивме од нашите родители. И двете готвиме уште од деца, иако и двете одбравме професии кои воопшто не се поврзани со гастрономијата, но таа љубов си остана. Концептот на социјално претприемништво беше совршена формула за да се спојат двете наши пасии – помагањето на лица на кои им е потребна помош и готвењето. Токму нашиот трнлив животен пат не мотивираше да работиме на промоција и развој на социјалното претприемништво во нашиов регион. Постои изрека која идеално ја опишува нашата мотивација- „Дај му на човек риба и ќе го нахраниш еден ден, научи го како да лови и ќе го нахраниш за цел живот”. Ние ќе нудиме креативен и инвентивен пристап кон храната, ќе користиме органски и локални производи, ќе се трудиме да бидеме еколошки одржливи и да ја намалиме количината на храна која се фрла. Преку Амброзија ние сакаме да им овозможиме стабилност и самостојност на жените во социо-економски ризик од регионот. Реализацијата на идејата во својата конечна форма се уште е во тек, во моментов е во првата иницијална фаза од осмислениот развој.
Дали имавте помош за реализација на својата идеја и од каде?
Амброзија е отпочната со сопствени средства кои беа доста минимални, се до овој момент помош во поглед на финансиски средства не сме добиле. Меѓутоа не можеме, а да не ја напоменеме неизмерната поддршка и стручна помош од страна АРНО и нашата менторка за време на RISEWB6 проектот Наталија Бургиева.
Најавувате дека ќе вработувате маргинализирани групи, кои во секојдневнниот живот се соочуваат со бројни прецки и проблеми.До каде е реализацијата на оваа најава?
Како и скоро сите од тиквешкиот регион и ние имаме лозови насади. Работејќи таму, се сретнавме со луѓе чии приказни не можевме туку така да ги одминеме. Сезонски работници, без здравствено и пензиско осигурување со непостојани приходи поради можноста за работа само неколку месеци во годината. Најчесто станува збор за лица од маргинализирани групи, кои се уште се соочуваат и со дискриминација во процесот на барање работа. Како силни борци за еднаквост, веруваме дека секој еден може, само ако добие шанса. Во поглед на вработувањето на лица од маргинализирани групи ова е предвидено во втората фаза на развој на Амброзија која ќе се одвива во текот на 2023година. Се до овој момент приходот од продажбата беше реинвестиран во купување на потребните материјали со цел овозможување токму на тие вработувања.
Што ги издвојува вашите производи од другите на пазарот?
Најважен аспект на производ од било кое социјално претпријатие е токму допoлнителната општествена вредност која ја има тој производ. Вие не купувате само производ туку и давате придонес кон решавање на некој општествен проблем. Ова се разбира заедно со квалитетот и декоративноста на нашите производи е она што не издвојува од останатите.
Дали во производтсвото применувате некои новини, иновации во составот и изработката, или работите на стандарден начин?
Ние кога станува збор за преработка на храна сме поборници на еколошкиот пристап. Нашите производи се изработени со примена на циркуларен метод преку користење на секундарен производ од друг производствен капацитет. Во поглед на циркуларниот метод во моментов не сме во можност подетално да елаборираме затоа што секундарниот производ моментално го набавуваме од надворешна компанија (односно го прекупуваме) и се уште не се отпочнати преговори со производниот капацитет за чиј секундарен производ станува збор затоа што маркетинг стратегијата за втората фаза на претпријатието се заснова токму на тие преговори. Меѓутоа за да отпочнеме преговори мораме најпрво да ја оствариме нашата мисија и да вработиме барем едно лице.
Каде ги пласирате вашите производи и дали имате стратегија како луѓето да дознаат за вас и да привлечете повеќе купувачи?
Во моментов поради малиот капацитет работиме локално и само по нарачки преку социјалните мрежи, во втората фаза на развој предвидена е поширока застапеност на нашите производи.
Парите од последната продажба при излагањето на саемот во Неготино ги дониравте.Станува збор за скромна сума, но сепак гестот е великодушен. Дали ова ќе стане пракса?
Се разбира, во иднина ќе продолжиме да донираме процент од нашиот приход. Донирањето беше инстинктивно, најлогично ни беше да ги донираме парите онаму каде што сметаме дека е најпотребно, сумата беше симболична 4000 денари,ние сме сеуште само на почеток не остваруваме големи приходи. И во иднина со задоволство би се приклучиле на било која хуманитарна акција.
Кои се плановите за иднина?
Во блиска иднина како што веќе напоменавме предвидени се првите вработувања паралелно со развојот на уште низа производи и прераснување на Амброзија во кетеринг служба. Се надеваме во не толку далечна иднина предвиден е пораст на Амброзија во производствено-преработувачки капацитет.
Која порака би ја упатиле до младите кои можеби како вас имаат идеи, но не и храброст да ги реализираат?
Не се плашете да превземате ризици денес-бидејќи секогаш постои утре да се исправат грешките. Не се потценувајте, колку и да ви изгледа мала промената која ќе ја направите во општеството-направете ја. Сите заедно, дело по дело, промена по промена – само така можеме да изградиме здраво општество.
