Кога ѕвездите се приближуваат до крајот на својот живот, тие обично прво стануваат малку послаби или во случај на големи ѕвезди, завршуваат со спектакуларна експлозија. Сепак, астрономите досега имаат документирано најмалку 800 случаи на ненадејно исчезнување на ѕвезди од ноќното небо во последните седумдесет години, пишува Euronews.
Новото истражување на Универзитетот Копенхаген може да даде објаснување за оваа мистерија. Имено, според студијата објавена во списанието „Physical Review Letters“, големата маса на овие ѕвезди е причината поради која тие наеднаш пропаѓаат во црна дупка, при што секоја трага од нивното постоење се брише речиси веднаш.
„Ако се погледне ѕвезда која е подложена на тотален колапс во вистинскиот момент, може да изгледа како одеднаш да се исклучила и да исчезнала од небото.Колапсот е толку целосен што нема ни експлозија. Ништо не бега и не би можеле ни да видиме светла супернова на ноќното небо“, вели еден од авторите на студијата, Алехандро Виња Гомез од Институтот Нилс Бор.
Кога ќе умре голема ѕвезда, неколку пати помасивна од нашето Сонце, таа речиси веднаш пропаѓа под тежината на сопствената гравитација. Ова предизвикува огромна експлозија, позната како супернова, која ослободува толку многу енергија што може да ја надмине сопствената галаксија. Резултатот е формирање на црна дупка или неутронска ѕвезда со екстремна густина.
Друга можност е да се прескокне експлозивната фаза на ѕвездената еволуција, во тој случај големата ѕвезда веднаш се претвора во црна дупка.
Данските научници не се првите кои ја предложија теоријата за „тотален колапс“, но досега ги понудија најинтересните докази во прилог на тоа. Имено, тие го набљудувале бинарниот систем VFTS 243 во кој една околу друга орбитира ѕвезда десет пати помасивна од нашето Сонце и црна дупка. Тоа е неверојатен систем, вели Виња Гомез, бидејќи речиси и да нема докази дека поранешната ѕвезда некогаш станала супернова.
Потребни се повеќе истражувања за да се открие зошто некои ѕвезди се неповратно изгаснати, но откритието служи како важен модел на ѕвездената еволуција, вели една од авторките на студијата, Ирена Тамбора. Секако, очекуваме тој систем да биде клучен за идните истражувања за еволуцијата и колапсот на ѕвездите, додава таа.
(021)
(фото: NASA)