Научници од Универзитетот во Вашингтон во САД открија дека само 30% од зрната кафе се растворливи во вода, а многу методи на подготовка имаат за цел да извлечат значително помалку од тоа. Така, од 3 милијарди килограми кафе што Американците ги користат годишно за да сварат топол пијалок, повеќе од 2 милијарди килограми талог завршуваат во корпи за отпадоци.
Во обид да најдат поодржливи материјали за 3Д печатење, истражувачите развија нов метод кој користи мицелиум, коренот на печурките и талогот од кафе. Во трудот објавен во списанието 3D Printing and Additive Manufacturing тимот опишува како развиле биопаста за 3Д-печатење направена од талог од кафе, брашно од кафеав ориз, мелено зрно од мицелиум, ксантанска гума и вода.
Биопастата може да се користи за 3Д печатење на различни предмети, а материјалот е биоразградлив и може да се користи во различни примени, вклучувајќи пакување, градба и производство на различни производи.
“Нашата работа покажува продуктивна врска помеѓу производството на адитиви и талогот од кафе за производство на мицелијални биокомпозити. Нашата формулација се издвојува по високата содржина на кафе во споредба со претходните дела, максимизирајќи ја искористеноста и рециклирањето на лесно достапниот отпаден производ”, велат истражувачите.
Тие, исто така, забележаа дека талогот од кафе лесно се гранулира и се дезинфицира на високи температури и притисоци, нудејќи супстрат кој бара минимален предтретман во споредба со другите формулации за биомаса.
Тимот создаде сопствена глава за печатење со истиснување, што овозможува прецизна контрола на својствата на материјалот. Овој систем отвора нови можности за создавање сложени и одржливи објекти.
Нивната работа го истакнува потенцијалот за користење живи биоматеријали за создавање на регенеративни, самоприспособливи и растечки структури. Понатаму, овозможува производство на биокомпозити со мицелиум во нестерилна средина, поедноставувајќи го процесот на производство.
Оваа работа се надоврзува на претходните истражувања за 3D печатење со мицелијални биокомпозити, кои ја истражуваа употребата на различни супстрати од биомаса. Сепак, ограничувањата како што се ограничениот раст на мицелиите и ниската одржливост доведоа до несовршени мицелијални површини и груби геометрии. Новиот пристап ја поедноставува инструментацијата и ја максимизира употребата на талог од кафе како лесно достапен отпаден производ.
Истражувачите веруваат дека овој нов материјал има потенцијал да го револуционизира светот на 3Д печатењето, бидејќи претставува одржлива, евтина и разноврсна опција која може да се користи за различни апликации.
(Vidi.hr)
