Човечката кожа има уникатни својства кои тешко се реплицираат – комбинира сила и флексибилност и има способност да се регенерира во рок од 24 часа по повредата. Вештачки синтетизираните гелови успеваат да постигнат едно или друго, но сега научници од Универзитетот Алто и Универзитетот Бајројт ги надминаа овие ограничувања.
Големиот пробив во науката за материјали беше постигнат откако беше развиен самозаздравувачки, флексибилен и силен хидрогел, отворајќи нови можности на полето на заздравувањето на раните, меката роботика, вештачката кожа и испораката на лекови.
За да ги постигнат овие карактеристики во цврст гел истражувачите користеле ултра тенки глинени нанослоеви. Овие листови создале густо испреплетена мрежа од полимери, кои ги зајакнале хидрогеловите и ги спречиле да бидат премногу меки. Тие, исто така, ја зголемиле способноста на гелот да се поправи.
Истражувачите измешале мономерен прав со вода, кој содржи нанослоеви. Смесата потоа се става под УВ ламба. УВ зрачењето од светилката предизвикува поединечните молекули да се врзат заедно, така што сè станува еластична цврста маса или гел, објасни Чен Лианг, еден од авторите на студијата.
Иновацијата во голема мера се потпира на последователните полимерни интеракции.
„Заплеткувањето значи дека тенки слоеви полимери почнуваат да се обвиткуваат еден околу друг како ситни волнени нишки, но по случаен редослед. Кога полимерите се целосно заплеткани, тие не се разликуваат еден од друг. Тие се многу динамични и мобилни на молекуларно ниво, а кога ќе ги исечете, тие повторно почнуваат да се заплеткуваат“ вели Лианг.
Процесот на заздравување е неверојатно брз. Хидрогелот се регенерира од 80% до 90% проценти во првите четири часа по сечењето и целосно за 24 часа. Содржи околу 10.000 слоеви нанолистови со дебелина од еден милиметар, што му овозможува да постигне вкочанетост слична на човечката кожа, а во исто време да може да се истегне.
(Klix.ba)
(фото: Wallpaperflare)
