Со милијарди години ДНК служеше како систем за складирање на информации на природата. Неодамна инженери почнаа да користат ДНК за складирање на податоци и биолошко пресметување. Сепак, досега се покажа тешко да се создаде синтетички систем способен истовремено да складира и да обработува податоци.
Револуционерна студија предводена од истражувачи од Државниот универзитет во Северна Каролина и Универзитетот Џон Хопкинс покажува дека ДНК сега може да изврши цела низа пресметковни задачи. Овие задачи вклучуваат складирање, читање, бришење, преместување и препишување податоци – сите на програмибилни, повторливи начини слични на традиционалните компјутери.
„Се сметаше дека иако складирањето на податоци на ДНК може да биде корисно за долгорочно складирање на податоци, ќе биде тешко или невозможно да се развие технологија на ДНК што ќе го опфати целиот опсег на операции кои се наоѓаат во традиционалните електронски уреди. Покажавме дека овие технологии базирани на ДНК се остварливи, бидејќи направивме една таква“, објаснува молекуларниот биолог Алберт Кеунг од универзитетот во Северна Каролина.
Инженерите го постигнаа ова со користење на ситни структури слични на дрво наречени дендриколоиди за ефикасно складирање и уредување на ДНК кодот. Ова овозможува да се копираат податоците во РНК за обработка или да се препишат одредени области на ДНК без да се оштетат оригиналните податоци. Нивното истражување беше објавено во списанието Nature Nanotechnology.
Ваквите структури не само што овозможуваат полесна манипулација со кодот, туку и помагаат да се зачува. Во тестовите за забрзано стареење ДНК складирана на околу 4°C може да трае со милениуми, а на уште пониски температури потенцијално милиони години.
Ова, во суштина, ни овозможува да извршиме цела низа функции за складирање и пресметување на податоците на ДНК, вели хемискиот инженер Кевин Лин од Универзитетот во Северна Каролина. Системот веќе успешно реши едноставни проблеми како шах и судоку.
„Иако сè уште е далеку од практична примена, потенцијалот за пресметување на ДНК е огромен. Сакавме да развиеме нешто што ќе го инспирира полето на молекуларните пресметки. И се надеваме дека тоа што го направивме овде е чекор во таа насока“, вели Кеунг на крајот.
(Science Alert)
(фото: Stocksnap.io)