Нашите тела имаат неверојатна способност да с, ое лечат самите себе, особено кога штетата е мала. Инспирирани од овој природен процес на лекување, истражувачи го отклучија потенцијалот на крвта да создаде трансформативни регенеративни материјали.
Тим од Универзитетот во Нотингем ја искористи регенеративната моќ на крвта за да создаде нов „биокооперативен“ материјал. Интересно е тоа што овој иновативен материјал добиен од крв покажа потенцијал за поправка на оштетените коски кај животинските модели.
Ова би можело да ги отвори вратите за персонализирани регенеративни третмани, како што се 3Д-печатени импланти, за решавање на разни повреди и болести.
„Со години научниците разгледуваат синтетички пристапи за повторно создавање на природната регенеративна средина, што се покажа тешко со оглед на нејзината вродена сложеност. Овде го сменивме пристапот и се обидовме да работиме со биологијата наместо да ја пресоздаваме“, рече Алваро Мата, кој го предводеше развојот.
Нашите тела се неверојатно ефикасни во лечењето на помали повреди како исекотини и гребнатини. Оваа способност во голема мера се должи на сложениот процес на регенерација на ткивата. Кога ќе се повредиме, телото веднаш реагира со формирање на згрутчување на крвта. Овој тромб делува како привремен фластер, спречувајќи понатамошна загуба на крв. Згрутчувањето на крвта потоа се трансформира во специјализирано ткиво наречено регенеративен хематом. Овој хематом е динамична средина исполнета со различни клетки, протеини и фактори на раст неопходни за заздравување. Ова го прави нашето тело вешто да лекува мали повреди.
Сепак, поголеми повреди може да ги надминат природните способности за лекување на телото, за што е потребна медицинска интервенција. Во оваа нова студија истражувачите научија од овој процес и развија начин да го подобрат.
За овој развој тимот користел пептидни молекули за да изработи живи материјали кои ја забрзуваат регенерацијата на ткивата имитирајќи природни процеси на лекување.Тие комбинираа синтетички пептиди со сопствената крв на пациентот, што резултираше со материјал што се склопува самостојно. Овој пристап овозможи инженеринг на регенеративни материјали кои ја имитираат и ја подобруваат структурата и функцијата на природниот регенертивен хематом.
„Овој „биокооперативен“ пристап отвора можности за развој на регенеративни материјали преку искористување и подобрување на механизмите на природниот процес на лекување. Со други зборови, нашиот пристап има за цел да користи регенеративни механизми со кои сме еволуирале како фабрички чекори за инженеринг на регенеративни материјали“, додаде Мата.
Овие материјали базирани на пептиди можат да се обликуваат во различни форми, што ги прави прилагодливи за различни видови повреди. Уште побитно е тоа што овие материјали го задржуваат својот капацитет да ја олеснат нормалната функција на тромбоцитите и регрутирањето на клетките, кои се од витално значење за успешна регенерација на ткивото.
Истражувачите покажаа способност за ефикасно поправка на коските кај животинските модели, користејќи ја сопствената крв на животното.
„Можноста лесно и безбедно да се претвори крвта на луѓето во високо регенеративни импланти е навистина возбудлива. Крвта е практично бесплатна и може лесно да се добие од пациенти во релативно големи количини. Нашата цел е да воспоставиме сет од алатки до кој може лесно да се пристапи и да се користи во клинички услови за брзо и безбедно трансформирање на крвта на пациентите во богати, достапни и прилагодливи регенеративни импланти“, вели Козимо Лигорио, коавтор од Факултетот за инженеринг на Универзитетот во Нотингем.
(Interesting Engineering)
(фото: Flickr)
