Револуционерен развој во нанотехнологијата се случи при Универзитетскиот колеџ во Лондон (UCL), каде што истражувачите ги создадоа најтенките шпагети во светот, со димензии од само 372 нанометри – приближно 200 пати потенки од човечко влакно.
Иако нема да ги красат чиниите за вечера, оваа иновација во нановлакна ги отвора вратите за трансформативни апликации во медицината и во индустријата.
„За да направите шпагети, туркате мешавина од вода и брашно низ метални дупки. Во нашата студија, ние го направивме истото, освен што ја извлечевме нашата мешавина од брашно со електрично полнење. Тоа се буквално шпагети, но многу помали“, вели коавторот на студијата, д-р Адам Кленси.
Овој нов материјал не е храна, туку подлога од нановлакна направена од брашно, состојка богата со скроб. Нановлакната, благодарение на нивните извонредни својства, имаат потенцијална употреба во заздравувањето на раните, регенерацијата на ткивата и испораката на лекови.
На пример, „душеците“ од нановлакна можат да послужат како завои што дозволуваат влагата да влезе додека ги чуваат бактериите надвор. Тие, исто така, ја имитираат екстрацелуларната матрица, клетките на природните скелиња што ги користат за раст на ткивото, што ги прави ветувачки за регенерација на коските и други медицински примени.
Ултратенките шпагети се произведени со помош на електровриење, техника каде што електричното полнење повлекува нишки од течна смеса преку игла на метална плоча. За разлика од традиционалните тестенини, оваа нанотестенина бара прецизна мешавина од брашно и мравја киселина наместо вода.
Мравјата киселина ги разбива спиралните структури на скроб, овозможувајќи создавање на нановлакна. Киселината испарува додека влакната се вртат низ воздухот, оставајќи ги зад себе ултратенките нишки.
Брашното за електровриење, наместо прочистениот скроб, претставува уникатни предизвици поради нечистотиите како протеини и целулоза кои ја зголемуваат вискозноста, комплицирајќи го формирањето на влакна. За да се надмине ова, потребна била прецизна подготовка, вклучувајќи загревање и ладење на смесата за да се постигне вистинската конзистентност.
Традиционално, нановлакната направени од скроб бараат екстракција и прочистување на материјалот од растенијата, процес кој бара значителна енергија и вода. Користењето брашно директно како основа го рационализира ова, нудејќи поодржлив и поефикасен пристап.поедноставен начин да се направат нановлакна со помош на брашно. Следниот чекор би бил да се истражат својствата на овој производ. Ние би сакале да знаеме, на пример, колку брзо се распаѓа, како комуницира со клетките и дали можете да го произведете во обем“
(Interesting Engineering)
(фото: Pexels)
