Капелата на Петар во Луцерн, мала, неукрасена црква, долго време е рангирана како најстара во швајцарскиот град Луцерн. Но, капелата на Петар сега стана синоним за се што е ново откако инсталираше Исус со вештачка интелигенција, способен да разговара на 100 различни јазици.
„Тоа беше навистина експеримент. Сакавме да видиме и да разбереме како луѓето реагираат на Исус со вештачка интелигенција. За што би разговарале со него? Дали ќе има интерес да разговара со него? Веројатно сме пионери во ова“ рече Марко Шмит, теолог од црквата на Петар.
Инсталацијата, позната како Deus in Machina, беше лансирана во август како последна иницијатива во долгогодишната соработка со локална универзитетска истражувачка лабораторија за извонредна реалност. По проекти кои експериментираа со виртуелна и проширена реалност, црквата одлучи дека следниот чекор е да инсталира аватар.
Шмит рече: „Имавме дискусија за тоа каков аватар би бил – теолог, личност или светец? Но, тогаш сфативме дека најдобра фигура ќе биде самиот Исус“.
Немајќи простор и барајќи место каде луѓето би можеле да имаат приватни разговори со аватарот, црквата го заменила својот свештеник за да постави компјутер и кабли во исповедничката кабина. По обуката на програмата за вештачка интелигенција со теолошки текстови, посетителите биле поканети да постават прашања на сликата на Исус, која блеска низ решетките во кабината за исповедање. Тој одговарал во реално време, нудејќи одговори генерирани преку вештачка интелигенција.
За време на двомесечниот експеримент повеќе од 1.000 луѓе – вклучително и муслимани и туристи од Кина и Виетнам – ја искористиле можноста да комуницираат со аватарот. Додека податоците за инсталацијата ќе бидат презентирани следната недела, повратните информации од повеќе од 230 корисници сугерираат дека 2/3 од нив сметаат дека тоа е „духовно искуство“, вели Шмит.
„Значи, можеме да кажеме дека имаат религиозно позитивен момент со оваа вештачка интелигенција Исус. За мене тоа беше изненадувачки“ додава тој.
Други биле понегативни, а некои дури рекле дека е невозможно да разговараат со машина. Повратните информации сугерираат дека имало голема разлика во одговорите на аватарот, вели Шмит.
„Имам впечаток дека понекогаш беше навистина многу добар и луѓето беа неверојатно среќни, изненадени и инспирирани. И тогаш имаше и моменти кога тој некако не беше толку добар, можеби поповршен“ заклучува Шмит.
Експериментот, исто така, се соочи со критики од некои во црковната заедница, при што католичките колеги протестираа поради употребата на исповедникот, додека протестантските колеги навидум биле навредени поради употребата на слики од инсталацијата на овој начин.
Со надеж дека ќе го ублажи ризикот црквата извршила тестови со 30 луѓе пред да го постави аватарот. По лансирањето, се осигурала дека поддршката е секогаш блиску до корисниците.
(The Guardian)
(фото: Peter Diem/Lukasgesellschaft)
