Додека нашето тело повеќе или помалку редовно се исклучува и заспива секој ден, мозокот останува зафатен со работа, пребарувајќи низ дневните снимки и правејќи смисла за нив во однос на минатите искуства. Никогаш не било целосно јасно како свежите спомени се обработуваат и се разликуваат од старите, а научниците претпоставуваа различни методи за одржување на нашите сеќавања одвоени додека спиеме. Во обид да откријат што навистина се случува во главите, истражувачите од Универзитетот Корнел прикачија електроди за скенирање на мозокот и камери за следење очи на главите на глувците. Тие биле следени додека учеле нови задачи како навигација низ лавиринтот во текот на денот и спиење во текот на ноќта. Нивната работа била олеснета со тоа што глувците можат да спијат со отворени очи.
Истражувачите откриле две подфази кои се случуваат за време на спиењето со бавно движење на очите (NREM), период клучен за формирање на меморијата. Едниот се состои од нови спомени и тоа се совпаѓа со стеснувањето на зениците. Вториот вклучува потсетување на постари спомени и тоа е придружено со проширени зеници. Секоја подфаза се одвива брзо последователно.
Овие наоди, објавени во новогодишното издание на списанието Nature, помагаат да се одговори на прашањето зошто консолидацијата на новите сеќавања не ги брише старите. На пример, зошто можеме да научиме да свириме пијано без да заборавиме како да возиме велосипед? Се разбира, иако нашиот мозок дели многу сличности со мозокот на глувците, слична анализа ќе треба да се направи и на луѓето.
Претходните студии идентификуваа врски меѓу големината на зеницата и состојбата на спиење и меѓу состојбата на спиење и формирањето на меморијата, но оваа студија додава сосема ново ниво на детали на овие врски. Исто така, откриено е дека блокирањето на реакциите на остри бранови (SWR) за време на фазата на стегање на зеницата кај глувците ја ограничува нивната способност да запомнат нешто ново.
Импликациите од студијата би можеле да бидат далекусежни. Неинвазивниот начин за следење на функцијата на мозокот ќе помогне во лекувањето на проблемите со меморијата или ќе ја зајакне меморијата. Наодите исто така даваат тежина на хипотезите за тоа како нашиот мозок и компјутерските системи забораваат на старите информации. Во вештачката интелигенција ова е познато како катастрофално мешање, катастрофално заборавање и е една од областите во кои машините сè уште се далеку зад биологијата.
„Ова откритие дава потенцијално решение за долгогодишниот проблем во биолошките и вештачките невронски мрежи и во исто време овозможува интеграција на меморијата“, убедени се истражувачите.
(Bug.hr)
(фото: Pick Pik)
