Ракот на панкреасот е познат по својата агресивна природа, со речиси 52.000 животи загубени годишно само во САД. Револуционерниот пристап предводен од тим научници, вклучувајќи го и хемичарот од Универзитетот Рајс, Џејмс Тур, има потенцијал да го револуционизира третманот на ракот на панкреасот, еден од најсмртоносните форми на рак, за кој моментално постојат оскудни терапевтски избори.
Истражувачите развија метод на таргетирана назална администрација на лекот, што го пренаменува лекот познат како WR-2721, или амифостин, традиционално администриран интравенозно, за да одговори на предизвиците на лекувањето на ракот на панкреасот.
Неговата близина до виталните органи, како што е тенкото црево, ги комплицира стратегиите за лекување, бидејќи терапијата со високи дози со зрачење често доведува до тешки гастроинтестинални компликации. За пациенти со нересектабилни тумори опциите се сериозно ограничени. Ова ново истражување, кое напредна во фаза 1 и 2 клинички испитувања, се обидува да ги заштити здравите ткива од оштетување на зрачење, а со тоа да ги подобри резултатите на пациентите во оваа област на која очајно и требаат иновации.
Тур вели: „Ги поместуваме границите на третманот со зрачење додека го чуваме здравото ткиво. Овој пробив се надеваме дека наскоро ќе им помогне на пациентите кои претходно имаа ограничени опции за третман“.
Како што еволуирал проектот, тој го отворил патот за пренамена на амифостин, лек кој првично бил развиен во 1970-тите години во Медицинскиот центар Волтер Рид. Одобрен од Администрацијата за храна и лекови на САД (FDA) за интравенозна употреба, амифостинот го штити околното здраво ткиво за време на зрачењето за тумори.
Иако интравенозната администрација на амифостин е ефикасна, неговите поврзани несакани ефекти – како што се гадење и хипотензија – го попречија поширокото прифаќање меѓу лекарите и пациентите. Тимот на Тур откри дека орално администриран амифостин може селективно да го заштити гастроинтестиналниот тракт од зрачење додека ги минимизира негативните ефекти.
Сепак, предизвикот бил тоа што стомачните киселини често го разградуваат лекот пред да стигне до цревата. Откако се соочиле со предизвици во врска со финансирање кои го закочиле нивниот напредок, проектот повторно добива импулс преку заеднички напори во Центарот за рак MD Андерсон со пензионираната истражувачка Кетрин Мејсон и починатиот онколог за зрачење Кален Танигучи.
Предклиничките студии спроведени на модели на глувци покажале извонредно ветување: глувците кои примале орален амифостин заедно со симулиран третман со зрачење покажале 100% стапка на преживување по десет дена, додека нетретираните колеги не преживеале.
Понатаму, комбинирањето на амифостин со стереотактичка радиотерапија на телото во модел на тумор на панкреасот речиси тројно го зголемило времето на преживување, што сугерира дека слични човечки резултати може значително да ја подобрат прогнозата на пациентот.
Иновативниот метод на испорака што се истражува користи или назодуоденална цевка или специјално обложена орална таблета дизајнирана да ги заобиколи стомачните киселини, ефикасно доставувајќи амифостин директно до дуоденумот, горниот дел на гастроинтестиналниот тракт. Насочувањето на оваа критична област ги штити здравите клетки од оштетување на зрачење без да предизвика системски несакани ефекти.
„Дуоденумот е особено ранлив за време на терапија со зрачење за рак на панкреасот. Нашиот пристап го заштитува овој регион додека овозможува поагресивен третман на туморите на панкреасот“, истакна Гај Јачин, соосновач и извршен директор на Xerient, биотехнолошката стартап компанија која работи со Рајс и MD Андерсон.
(Interesting Engineering)
(фото: Wikimedia)
