Истражувачите од Европската вселенска агенција тестираат 3Д печатени хидрогелови како штитови против вселенското зрачење. Вселената не е најбезбедното место бидејќи за време на вселенските летови и уредите и луѓето ризикуваат да бидат изложени на високо ниво на радијација. Без соодветна заштита инструментите би работеле неправилно и астронаутите би можеле да се соочат со сериозни здравствени последици.
Тим од истражувачи од Универзитетот Гент во Белгија за Европската вселенска агенција го тестираат потенцијалот на 3Д печатените хидрогелови, материјали кои можат да апсорбираат големи количини вода, да послужат како високоефикасни штитови од радијација.
На Земјата ние сме заштитени од повеќето космички зрачења со атмосферата и магнетното поле на нашата планета. За само еден ден надвор од овие заштитни слоеви астронаутите се изложени на радијација еднаква на онаа што ја прима Земјата за цела година. На истражувачите кои ќе се впуштат понатаму, на пример, за време на идните мисии на Марс, ќе им треба друг начин да се заштитат од овие штетни зраци.
Истражувањата ја идентификуваа водата како еден од најпогодните материјали за заштита од радијација. Таа е релативно густа и содржи многу атоми на водород, кои комуницираат со честичките на дојдовното зрачење и ги забавуваат. Сепак, системот за заштита од радијација базиран на вода со слободен проток има свои предизвици.
Обемните резервоари вградени во скафандерите би можеле да го ограничат движењето на астронаутите, нерамномерната распределба на водата би довела до нецелосна заштита, а водата би можела да истече ако резервоарот се пробие, што може да биде особено опасно во средина полна со електроника.
Затоа, истражувачки тим од Групата за полимерна хемија и биоматеријали (PBM) на Универзитетот во Гент ја истражува употребата на суперапсорбентни полимери (SAP) како алтернативен материјал за заштита од зрачење, побезбеден и поефикасен од само вода. SAP е материјал способен да апсорбира течност до неколку стотици пати поголема од својата тежина, а во хидрирана состојба SAP се нарекуваат хидрогелови.
Способноста на хидрогеловите да задржуваат вода ги прави погодни за заштита од радијација за живеалиштата, како и на вселенските костуми кои се користат за вонвоздушни активности (EVA). Водата што се задржува во хидрогелот не тече слободно, што овозможува рамномерна дистрибуција и заштита. Ова, исто така, значи дека водата нема да истече ако лепенката се пробие, давајќи им на астронаутите доволно време да стигнат на безбедно.
„Материјалот потенцијално би можел да се примени во мисии без екипаж, во штитови од радијација за вселенски летала или како резервоари за вода штом ќе го оптимизираме методот на земање вода од хидрогелот“, додава Малгоржа Холинска од Одделот за контрола на материјали, животна средина и контаминација на Европската вселенска агенција.
(Vidi.hr)
(фото: HospiMedica)
