Првото рамноправно партнерство помеѓу американската вселенска агенција НАСА и индиската организација за вселенски истражувања ISRO ќе биде сателитот за набљудување на Земјата NISAR, чие лансирање е закажано за 30 јули.
NISAR е кратенка за синтетички радар на НАСА-ISRO, а овој сателит ќе ја скенира Земјата за да создаде најдетална мапа на нејзината површина досега, која ќе биде и најчувствителна, способна да детектира движења на земјата или мразот во степени помали од еден сантиметар.
Оваа чувствителност, како и вкупната покриеност на Земјата што ќе ја обезбеди NISAR, ќе биде клучна за спречување или минимизирање на последиците од природните катастрофи, од земјотреси и вулкански ерупции, лизгање на земјиште, како и движењето, деформацијата и топењето на ледените покривки и глечерите, а воедно ќе овозможи и следење на пожари и поплави. Дури и најмалите движења еден ден би можеле да се покажат како предвесник на голема катастрофа.
На пример, постојат „бавни“ лизгања на земјиштето, каде што страната на планината или карпата може да се движи само неколку сантиметри дневно, пред да достигне точка на превртување и да се сруши. NISAR ќе може да го види ова бавно слегнување или суптилно движење на тектонските плочи, а потоа да предупреди кога би можеле да се случат посериозни катастрофи.
NISAR ќе го постигне ова благодарение на својот двофреквентен радар. L-опсежниот радар, кој емитува микробранови помеѓу 1 и 2 GHz, е изграден од Лабораторијата за млазен погон на НАСА во Северна Калифорнија, додека ISRO го обезбеди S-опсежниот радар, кој работи помеѓу 2 и 4 GHz. Различните фреквенции можат да детектираат различни работи на земјата. S-опсегот е чувствителен на вегетација и зеленило, додека L-опсегот може да гледа низ дрвјата за да следи гола површина, без разлика дали е карпа или мраз. Бидејќи ниту еден инструмент нема проблеми со облаците, покриеноста на површината е целосна и целата планета може детално да се мапира на секои 12 дена.
И двата радари внесуваат податоци во антената на NISAR, долга 12 метри, која кога е расклопена, е со големина на тениско игралиште. Ова му дава на NISAR посебни можности со висока резолуција благодарение на техника наречена радар со синтетички отвор.
Радарот го користи движењето на NISAR за да испраќа радарски импулси додека лета, а површината на земјата покриена со секој радарски зрак е долга околу 10 километри. Ова е многу поголемо од вистинската големина на антената, па оттука и името радар со синтетички отвор. Нормално, движењето би предизвикало заматување, но со испраќање илјадници радарски импулси во секунда за да се забележат фини детали, NISAR е во можност да гледа со висока резолуција. Ќе ја комбинира оваа техника со друга техника наречена радарска интерферометрија.
NISAR ќе биде лансиран во вселената на 30 јули со индиската ракета GSLV од вселенскиот центар Сатиш Даван во Шрихарикота.
(Klix.ba)
