За вработените во Србија, флексибилното работно време и можноста за работа од дома се највредните и најбараните бенефиции втора година по ред, според анкетата спроведена од Осигураник, ТИМ Центар, Резилиент и Инфостуд „Што ги прави вработените среќни“.
759 лица кои донесуваат одлуки и 3.111 вработени учествувале во четвртата годишна анкета, која дава најсеопфатен преглед на потребите, очекувањата и перцепциите на вработените во Србија. И двата примерока се усогласени со податоците на Републичкиот завод за статистика, што ги прави целосно релевантни и репрезентативни за домашниот пазар на трудот, објави порталот Infostud.rs.
Како што е наведено, истражувањето покажало дека вработените во Србија сè помалку ги ценат класичните бенефиции како што се спортски активности, субвенционирани кредити или платена обука, и сè повеќе бараат автономија во организацијата на работата – слободата да управуваат со сопственото време и начин на работа.
Како што покажаа истражувањата, флексибилноста е „новата валута на задоволство од работата“ што носи чувство на доверба и рамнотежа, но влијае и на лојалноста на вработените. Во споредба со минатата година, има зголемување на очекувањата во врска со личната рамнотежа – вработените повеќе не сакаат само „подобра работа“, туку подобар живот со работа.
Исто така, беше наведено дека работењето од дома, некогаш сфатено како минлива потреба, сега стана постојан дел од работната реалност. Според истражувањето, 28 проценти од вработените во Србија имаат можност да работат од далечина, барем повремено, што е мало, но стабилно зголемување во споредба со претходната година.
Сепак, трендот на враќање во канцеларија е очигледен, бидејќи речиси 20 проценти од испитаниците посочија дека нивните компании ги заострија политиките за работа од дома во 2025 година, воведувајќи задолжителни денови на присуство. Кога станува збор за родителите, анкетата покажа дека симболичните придобивки како што се новогодишните пакети сè уште преовладуваат, додека вистинските мерки за поддршка како што се дополнителни слободни денови, флексибилни распореди или помош со грижа за деца се ретки.
Анкетата покажа јаз во перцепцијата за доверба, бидејќи додека 78 проценти од вработените веруваат дека нивните претпоставени им веруваат, дури 63 проценти од менаџерите признаа дека немаат целосна доверба во вработените кои работат од далечина.
Повеќе од две третини од испитаниците, и вработени и менаџери, се согласуваат дека работењето од дома не е придобивка, туку поинаква форма на работа, која бара нови вештини, јасна комуникација и договорени цели. Компаниите кои успеваат да ја балансираат флексибилноста и поврзаните тимови ќе имаат предност во привлекувањето и задржувањето на луѓето во годините што доаѓаат.
Благосостојбата на работниците, како што може да се види од истражувањето, повеќе не е тренд за кој се дискутира, туку клучен предуслов за стабилноста и продуктивноста на вработените.
Така, 95 проценти од вработените во Србија споменале барем еден проблем што влијае на нивната благосостојба – најчесто стрес (69 проценти), недостаток на енергија (54 проценти), недостаток на мотивација (46 проценти) и финансиски тешкотии (39 проценти). Како што беше истакнато, две третини од вработените веруваат дека овие проблеми директно ги намалуваат нивните перформанси на работа, а денес очекуваат системска, а не симболична, поддршка од компаниите. Најмногу од сè, тие сакаат помош во животни кризни ситуации, психолошко советување, но и правно и финансиско образование.
Сепак, иако некои компании нудат вакви програми, многу вработени не ги користат поради стигма, недоверба или нејасна комуникација. Оваа година, за прв пат, истражувањето ја препозна појавата на таканареченото „миење на грижа“ – ситуации кога компаниите јавно ја промовираат грижата за вработените, но не ја спроведуваат во пракса.
Дури 69 проценти од вработените велат дека нивните компании „зборуваат за грижа“, додека само 11 проценти тврдат дека оваа грижа навистина постои и се чувствува во нивната секојдневна работа. Најчестите форми на „миење на грижа“ се кампањи за менталното здравје, но со прекувремена работа, флексибилност само „на хартија“, промотивни иницијативи за еднаквост без вистински промени.
Резултатот од таквата практика е пад на довербата во менаџментот, како и чувство дека компаниите ги користат темите за грижа за вработените како дел од деловниот маркетинг, наместо како дел од вистинската култура, покажа истражувањето.
(Nova ekonomija)
Фото – Flickr
