Денешните технологии за филтрација вршат одлична работа во поглед на производството на вода за пиење, но ширењето на пластичниот отпад насекаде во животната средина значи дека има нови закани со кои треба да се справиме. Нова студија ја истражувала ефикасноста на различните техники за отстранување на нанопластиката од водата за пиење и покажала дека биолошки активните системи познати како бавни песочни филтри можат да ги отстранат наночестичките со ефикасност од 99,9%.
Студијата покажала дека овие мали траги од пластика имаат способност да го забават растот на билките и да предизвикаат смрт и абнормалност кај пливањето кај шкампите и рибите. Научниците сметаат дека пластичните честички со големина од 1 нанометар со 30 микрометри може да се вдишат, додека експериментите со водени мускули сугерираат дека може да ја сменат експресијата на генот позврзан со одговорот на стрес и оксидативни оштетувања.
Иако има уште многу отворени прашања во врска со ефектите на нанопластиата врз човечкото тело, нема сомнение дека би било најдобро да се спречи тие да навлезат во нашето тело. Научници од швајцарскиот Федерален инститот за водени науки и технологија Eawag почнаа да тестираат колку ефикасни различните процеси на обработка можат да ги елиминираат наночестичките на пластика од водата за пиење.
Експериментите вклучувале три техники: филтрација со активен јаглен, озонирање и бавно филтрирање со песок. Последнта техника вклучува екосистем составен од слој грагор, песок и биолошки активен слој на површината со црви и бактерии. Тие создаваат биообвивка, која врши најголем дел од декомнтаминацијата.
Истражувањето е објавено во списанието Journal of Hazardous Materials.
(Vidi.hr)
(фото: Wikimedia)
