Близината на големите европски земји и градови, многу лесно ви овозможува да се качите во авион и да се најдете во нова земја за неколку часа.
Сепак, Европа се надева дека ќе го намали бројот на овие воздушни патувања и ќе ги замени авионите со брзи возови.
Водачите на железничката индустрија се состанаа во Лион, Франција на 29-ти јуни за да разговараат за потенцијалното проширување на нивните железнички системи.
Нивната сегашна визија вклучува удвојување на користењето на железницата до 2030-та година и тројно зголемување до 2050-та година. Крајната цел е овие возови да ги поврзат сите поголеми градови, известува „Giant Freakin Robot“.
Иако Европа веќе има неколку брзи возови, изградбата на инфраструктурата низ континентот ќе биде полесно да се каже отколку да се направи. Покрај тоа што ова е исклучително амбициозен и скап проект, бирократијата ќе биде сериозна пречка.
Бидејќи шините ќе ги минуваат државните граници, ќе треба да се надминат различни прописи за да се реализира проектот. Исто така, се смета дека Ковид-19 има сериозно влијание врз продажбата на железнички билети, при што бројот на патници достигна рекордно ниско ниво.
Сепак, интеграцијата на брзите возови низ Европа секако се чини дека е вреден потфат. Придобивките се двојни – не само што луѓето ќе имаат полесен пристап до остатокот од Европа, туку тоа ќе биде и исклучително корисно од еколошка гледна точка.
Емисиите на јаглерод диоксид од авионите се значително поголеми отколку од возовите. Заедничкиот извештај на еколошките организации од Германија, Полска, Шпанија и Франција вели дека летот Париз-Берлин создава најмалку шест пати повеќе емисии на јаглерод отколку патувањето на исто растојание со воз.
Ако бројот на возови тројно се зголеми до 2050-та година, тоа ќе биде огромен чекор кон исполнување на целите на Зелениот договор на ЕУ, кој ја постави високата цел да ја направи ЕУ неутрална за јаглерод до 2050-та година.
Плановите на ЕУ за брзи возови имаат ветувачки почеток, со националните железнички линии како Париз-Лион, Милано-Рим, Барселона-Мадрид и Берлин-Минхен обезбедуваат брзи и еколошки начини за патниците да се движат од еден голем град во друг. Има и неколку ветувачки примери на меѓудржавни железници, како што се тунелот под Ла Манш и трасата Талис.
Основниот тунел Бренер, кој треба да се отвори во 2032-та година, ќе ги поврзува Инсбрук, Австрија и Форца. Ова ќе биде одличен пример за железница да дава само придобивки, бидејќи железницата не само што ќе биде поеколошка од летањето, туку и ќе го намали времето на патување до 70 минути во споредба со летањето.
Различни европски земји, исто така, работат на изградба на повеќе железнички линии за поврзување на нивните поголеми градови.
Ако ЕУ може да испорача брзи возови кои се поисплатливи, поодржливи и побрзи од летање, тоа ќе биде голема победа за железничкиот транспорт како целина. Сепак, парите, бирократијата и другите логистички прашања можат значително да го забават овој процес.
Да се надеваме дека ЕУ ќе успее да ја реализира својата целосна визија и ќе се подобри патувањето во сите горенаведени области. Ако сите овие фактори се здружат, можеби ќе бидеме сведоци на нова иднина на меѓудржавно патување.
(Denar.mk)
(фото: Flickr)
