Кога еден ден ќе стигнеме до Црвената планета, ќе треба да изградиме живеалишта од бетон, а една од идеите вклучува и човечка крв како врзивно средство. Старите Римјани изградиле импресивни градби кои преживеале неколку илјади години, а еден од главните материјали што им го овозможил тоа бил античкиот римски бетон, познат по својата исклучителна цврстина, еластичност, па дури и самозаздравување.
Вселенските агенции и инженерите кои сакаат еден ден да градат живеалишта на Марс се свесни дека транспортот на градежни материјали на Црвената планета не е добра опција поради големата оддалеченост и ограничениот капацитет на товарниот простор во ракетите, па затоа главната идеја е да се изгради сè од локални материјали, кои разни мисии ги откриле на Марс.
Тие вклучуваат мешавини од геополимери и магнезиум силициум, како и сулфур, но научниците од иранскиот универзитет Каразми во Техеран предлагаат и неочекувана состојка со чија помош би било можно да се изгради со помош на модерна верзија на антички римски бетон, кој го нарекоа астрокрит.
Нивната идеја е да ја користат крвта на астронаутите како врзивно средство за производство на бетон, кој содржи човечки серумски албумин (HAS), протеин кој се наоѓа во нашата крвна плазма.
Научниците велат дека за 72 недели еден астронаут би можел да произведе доволно HAS за да се смести едно лице, а за бетонот да биде уште поиздржлив, на него би се додале други човечки измет, имено уреа од пот, урина и солзи. Тоа е всушност и изум на старите Римјани, бидејќи наодите покажале дека тие додавале крв и урина на нивниот бетон за да му дадат дополнителна издржливост и еластичност.
Тие, исто така, истакнуваат дека за да се направи таков бетон нема потреба од вода, што дополнително ќе ја олесни изградбата на речиси целосно сув Марс и ќе ја намали потребата за лансирање мисии за снабдување од Земјата.
Времето ќе покаже дали еден ден ќе живееме на Марс во куќи направени од крвав бетон.
(Vidi.hr)
(фото: Pxfuel)
