Научници од Универзитетот за здравство Фуџита откриле дека видот на храна што се консумира влијае на брзината на јадење повеќе од редоследот по кој се јаде храната. Оброците послужени во индивидуални порции и јадени со прибор предизвикуваат подолго траење на оброкот, повеќе џвакања и побрзо темпо на џвакање во споредба со брзата храна, без оглед на тоа дали зеленчукот се јаде прв или последен.
Дебелината е поврзана со зголемен кардиоваскуларен ризик и ризик од рак. Таа се поврзува со поголем внес на храна и е забележано почесто кај лица кои консумираат ултра-преработени оброци, како што е брзата храна.
Овие видови оброци се обично богати со масти и шеќер, поттикнуваат побрза потрошувачка и зависност. Иако бавното јадење е широко препорачано како стратегија за однесување за намалување на внесот на храна, конкретните методи за постигнување на тоа остануваат недефинирани.
Претходните истражувања за исхраната идентификуваа различни интервенции за продолжување на времетраењето на оброкот, вклучувајќи музички звуци и промени во големината на залакот. Еден фактор што се смета за ветувачки е редоследот по кој се консумира храната, како што е јадење зеленчук пред јаглехидрати. Иако овој пристап покажа придобивки за гликемиската контрола, неговото влијание врз времетраењето на оброкот е нејасно.
Претходните истражувања од истиот тим го испитувале однесувањето во исхраната само со употреба на пица, без да евалуираат како различните алатки за јадење или видовите оброци можат да влијаат на брзината.
Во студијата објавена во списанието Nutrients истражувачите спроведоа проспективно интервентно испитување за да проценат како видот на оброкот и низата оброци влијаат врз однесувањето во исхраната.
Четириесет и еден возрасен учесник (18 мажи, 23 жени), сите членови на факултетот или вработени на здравствениот универзитет Фуџита, биле регрутирани за студијата. Учесниците биле на возраст од 20 до 65 години.
Секој испитаник јадел три различни оброци во период од 12 недели. Првиот оброк се состоел од парче пица подготвена во микробранова печка, кафена со рака. Четири недели подоцна учесниците јаделе хамбургер, стек бенто со брокула и ориз и им било наложено прво да го јадат зеленчукот.
Четири недели потоа тие јаделе ист оброк бенто, но биле замолени да го консумираат зеленчукот последен. Времетраењето на оброкот било темпирано со видеоанализа, а однесувањата на џвакање беа квантифицирани со помош на пренослив уред Bitescan.
Бенто оброците довеле до значително подолго траење на јадењето од пицата. Просечната разлика во времетраењето била 182 секунди кога зеленчукот бил јаден прв и 216 секунди кога зеленчукот бил јаден последен, и двете статистички значајни со p-вредности помали од 0,0001.
Редоследот на јадење зеленчук не влијаел значително врз времетраењето на оброкот. Бенто оброците, исто така, резултирале со значително поголем број џвакања и побрзо темпо на џвакање. Бројот на залаци не варирал значајно помеѓу оброците.
Истражувачите заклучуваат дека изборот на видови оброци што бараат прибор и се сервираат во поединечни компоненти може ефикасно да го продолжи времето на јадење. Ова откритие може да има импликации за советување во исхраната и превенција од дебелина, што укажува дека структурниот состав на оброците и алатките за јадење влијаат на однесувањето посигурно од редоследот на оброците.
(Medical Express)
(фото: Hippopx)
