Научници од МИТ осмислија метод за проверка на шеќерот во крвта без боцкање

- Advertisement -

Неинвазивен метод за мерење на нивото на гликоза во крвта, развиен на МИТ, би можел да ги спаси дијабетичарите од боцкање на прстите неколку пати на ден.

Тим од Американскиот институт за технологија МИТ користел Раманова спектроскопија, техника што го открива хемискиот состав на ткивото со осветлување со блиска инфрацрвена или видлива светлина, за да развие уред со големина на кутија за чевли што може да ги мери нивоата на гликоза во крвта без игли.

- Advertisement -

Во тестови на здрави волонтери истражувачите откриле дека мерењата од нивниот уред биле слични на оние добиени од комерцијални сензори за континуирано мониторирање на гликоза за кои е потребно жица да се имплантира под кожата.

Постдокторантката на МИТ, Аријана Бреши, е водечки автор на новата студија, која се појавува во списанието Analitical Chemistry. Други автори се Питер Со, директор на Центарот за ласерски биомедицински истражувања (LBRC) на МИТ и професор по биолошко инженерство и машинско инженерство на МИТ; и Јангкју Ким и Мијеон Џуе од Apollon Inc., компанија за биотехнолошка технологија со седиште во Јужна Кореја.

- Advertisement -

Додека повеќето дијабетичари го мерат нивото на гликоза во крвта со земање крв и тестирање со глукометар, некои користат преносни монитори, кои имаат сензор што се вметнува под кожата. Овие сензори обезбедуваат континуирано мерење на гликозата од течноста помеѓу клетките, но можат да предизвикаат иритација на кожата и треба да се менуваат на секои 10 до 15 дена.

Со надеж дека ќе создадат преносни монитори за гликоза што се поудобни за пациентите, истражувачите во LBRC на МИТ истражуваат неинвазивни сензори базирани на Раманова спектроскопија. Овој вид спектроскопија го открива хемискиот состав на ткивата или клетките со анализа на тоа како блискоинфрацрвената светлина се расфрла или свиткува кога се среќава со различни видови молекули.

- Advertisement -

Тимот на МИТ прво пронајде начин да филтрира голем дел од несаканиот сигнал со сјаење блискоинфрацрвена светлина врз кожата под различен агол од кој го собрале добиениот Раманов сигнал. Истражувачите ги добиле овие мерења користејќи опрема со големина на десктоп печатач и оттогаш работат на понатамошно намалување на големината на уредот.

Во нивната нова студија тие беа во можност да создадат помал уред со анализа на само три ленти, спектрални региони кои одговараат на специфични молекуларни карактеристики во Рамановиот спектар.

Рамановиот спектар обично може да содржи околу 1.000 ленти. Сепак, тимот на МИТ откри дека можат да ги одредат нивоата на гликоза во крвта со мерење на само три ленти, еден од гликоза плус две мерења во позадина. Овој пристап им овозможи на истражувачите да ја намалат количината и цената на потребната опрема, дозволувајќи им да ги извршат мерењата во економичен уред со големина на кутија за чевли.

Во клиничка студија спроведена во Центарот за клинички истражувања на МИТ (CCTR) истражувачите го користеа новиот уред за да земат отчитувања од здрави волонтери во период од четири часа. Додека испитаниците ја потпирале раката на уредот, зрак светлина во близина на инфрацрвеното зрачење беше насочен низ мал стаклен прозорец кон кожата за да се направи мерење. Секое мерење траело нешто повеќе од 30 секунди, а истражувачите земале ново отчитување на секои пет минути.

За време на студијата испитаниците консумирале два пијалаци гликоза од 75 грама, што им овозможило на истражувачите да следат значајни промени во нивоата на гликоза во крвта. Тие откриле дека уредот базиран на Раман покажал ниво на точност слично на она на два комерцијално достапни, инвазивни монитори за гликоза што ги носел испитаникот.

Откако ја завршиле таа студија, истражувачите развиле помал прототип, со големина на мобилен телефон, кој моментално го тестираат во MIT CCTR како преносен монитор на здрави и предијабетични волонтери. Тие планираат да спроведат поголема студија следната година во соработка со локална болница, во која ќе бидат вклучени луѓе со дијабетес.

Истражувачите исто така работат на тоа да го направат уредот уште помал, со големина на часовник. Дополнително, тие истражуваат начини да се осигурат дека уредот може да добива точни мерења од луѓе со различни тонови на кожа.

(Vidi.hr)

Сподели!
- Advertisement -