Секој кој воопшто го следел пазарот на недвижности во последните две децении знае дека во многу земји, а особено во САД, стана многу потешко да се купи куќа.
Но, новиот извештај ги сумира чувствата на многу потенцијални купувачи на станови со создавање категорија која ги означува некои големи градови како „целосно недостапни“.
Градовите на западниот брег на САД и Хаваи заземаат пет од десетте најнедостапни места, според годишниот извештај за меѓународната „Демографска достапност на домување“, кој ги следи цените на куќите веќе 20 години.
Веројатно не е изненадување што најскапите градови во САД за купување дом се во Калифорнија, со Сан Хозе, Лос Анџелес, Сан Франциско и Сан Диего сите во првите десет.
Главниот град на Хаваи, Хонолулу, исто така се рангираше на шестото место од 94 главни пазари испитани во осум земји.
Австралија е единствената земја освен САД која доминира на листата со „недостапни“, предводена од Сиднеј и јужните градови Мелбурн во Викторија и Аделаида во Јужна Австралија, пишува CNN.
Но, на врвот на глобалната листа е Хонгконг, компактен азиски финансиски центар познат по своите мали станови и вртоглаво растечките кирии. Забележливо е дека ова е единствениот кинески пазар опфатен со извештајот.
Редовен на листите со најскапи градови, Хонгконг има најниска стапка на сопственост на станови од кој било испитан град, со само 51 отсто, во споредба со азискиот ривал Сингапур, каде што сопственоста на куќи е на врвот од 89 отсто благодарение на повеќедецениската посветеност на владата за јавни станови.
Хонгконг е најмалку исплатливиот град во светот, но потенцијалните купувачи на домови можат да се грижат за фактот дека тој не е толку недостапен како некогаш.
Цените на куќите паднаа за време на пандемијата во 2020 година, кога владата ги затвори границите на градот и воведе политика на нулта толеранција за Ковид – со новите закони за национална безбедност кои имаат застрашувачки ефект врз градот. Зошто цените се толку високи?
Извештајот ја мери достапноста користејќи го соодносот цена-приход, каде што просечната цена на домот е поделена со бруто просечниот приход на домаќинството.
Извештајот го поврзува зголемувањето на работата од дома за време на пандемијата со „побарувачки шок“ за домови надвор од центрите на градовите, кои имаат повеќе отворен простор. Но, тој, исто така, ги обвинува вртоглавите цени на куќите за политиките за користење на земјиштето, вклучително и „урбаното зонирање“, вид на планирање што има за цел да го запре урбаното ширење.
„Средната класа е под опсада пред се поради ескалацијата на трошоците за земјиштето. Бидејќи земјиштето беше рационализирано во обид да се спречи урбаното ширење, вишокот на побарувачка над понудата ги зголеми цените“, се вели во извештајот. Цените дополнително се зголемија бидејќи инвеститорите влегоа на пазарот за да земат профит.
Едно решение, напиша авторот на извештајот, е да се имитира Нов Зеланд и да се ослободи повеќе земја за непосреден развој.
И Ванкувер и Торонто се најдоа на листата со неисплатливи градови.
Кокс укажува на политикатаза раст на домувањето, воведена од коалициската влада на Нов Зеланд, која бара од локалните власти веднаш да планираат 30-годишен раст на домувањето.
За оние кои едвај чекаат промена во политиката или пад на побарувачката, извештајот ги идентификува и градовите со најприфатлива цена од 94 анкетирани ширум светот.
Тоа се Питсбург, Рочестер и Св. Луис во САД, Едмонтон и Калгари во Канада, Блекпул, Ланкашир и Глазгов во Обединетото Кралство; и Перт и Бризбејн во Австралија.
Извештајот е составен од истражувачи од Центарот за демографија и политика на Универзитетот Чепмен во Калифорнија и Граничниот центар за јавна политика во Канада.
Топ 10 најнеисплатливи градови:
Хонг Конг
Сиднеј
Ванкувер
Сан Хозе
Лос Анџелес
Хонолулу
Мелбурн
Сан Франциско/Аделаида
Сан Диего
Торонто.
(Bizlife)
