Со помош на вселенскиот телескоп Hubble на НАСА, меѓународен тим на истражувачи, предводени од научници од Одделот за астрономија на Универзитетот во Стокхолм, откри повеќе црни дупки во раниот универзум отколку што беше претходно објавено. Новиот резултат може да им помогне на научниците да разберат како се формирале супермасивни црни дупки.
Научниците немаат целосна слика за тоа како настанале првите црни дупки непосредно по Големата експлозија. Познато е дека супермасивните црни дупки, кои можат да тежат повеќе од милијарда сонца, постојат во центарот на неколку галаксии помалку од милијарда години по Големата експлозија.
„Многу од овие објекти се чини дека се помасивни отколку што првично мислевме дека би можеле да бидат во толку рани времиња – или беа многу масивни или растеа екстремно брзо“, вели Алис Џанг, докторант на Универзитетот во Стокхолм и коавтор на студија објавена во The Astrophysical Journal.
Црните дупки играат клучна улога во животниот циклус на сите галаксии, но постојат значителни несигурности во нашето разбирање за тоа како еволуираат галаксиите. За да се добие целосна слика за врската меѓу галаксиите и еволуцијата на црните дупки, истражувачите го искористија Hubble за да испитаат колку црни дупки постоеле меѓу популацијата на слаби галаксии кога универзумот бил само неколку проценти од неговата сегашна возраст.
Hubble повторно ги фотографирал првичните набљудувања на областа на проучување по неколку години. Ова му овозможи на тимот да ги измери варијациите во осветленоста на галаксиите. Овие варијации се показател за црните дупки. Тимот идентификуваше повеќе црни дупки отколку што беа пронајдени со други методи.
Новите резултати од набљудувањето сугерираат дека некои црни дупки веројатно биле формирани со колапс на масивни, недопрени ѕвезди во текот на првите милијарда години од космичкото време.
Овие ѕвезди можат да постојат само во многу раниот универзум бидејќи ѕвездите од подоцнежната генерација се контаминирани со остатоци од ѕвезди кои веќе живееле и умреле.
Други алтернативи за формирање на црни дупки вклучуваат колапс на облаци со гас, спојување на ѕвезди во масивни јата и исконски црни дупки формирани (со шпекулативни физички механизми) во првите неколку секунди по Големата експлозија. Со оваа нова информација за формирање на црни дупки, може да се конструираат попрецизни модели на формирање на галаксии.
Астрономите исто така вршат набљудувања со помош на вселенскиот телескоп James Webb на НАСА за да бараат галактички црни дупки кои се формирале кратко по Големата експлозија за да разберат колку се масивни и каде се наоѓаат.
(N1)
(фото: Needpix)
