Една нова студија покренува критични прашања за долгорочните ефекти на лековите за спиење, поттикнувајќи понатамошни истражувања за да се балансира помошта за спиење со здравјето на мозокот.
Новото истражување сугерира дека иако таблетите за спиење можат да им помогнат на луѓето да заспијат, тие исто така може да ја нарушат способноста на мозокот да ги отстранува токсините од цереброспиналната течност. Тој процес, од витално значење за здравјето на мозокот, се потпира на глимфниот систем, мрежа од цевки во кои цереброспиналната течност го чисти отпадот за време на спиењето.
Мајкен Недергард од Медицинскиот центар на Универзитетот во Рочестер го споредува глимфниот систем со машина за миење садови што се активира за време на спиењето. Нејзиниот тим проучувал седум глувци, користејќи оптички влакна за следење на протокот на крв и цереброспинална течност. Откриле дека норепинефринот, молекула која го регулира спиењето, предизвикува стеснување и релаксација на крвните садови. Овие флуктуации ја пумпаат цереброспиналната течност внатре и надвор, исфрлајќи ги токсините за време на спиењето со не-брзо движење на очите (NREM), фаза на спиење критична за меморијата и учењето.
Студијата, објавена во списанието Cell, ја нагласува клучната улога на норепинефринот во чистењето на мозокот.
Нивниот мозок не се расчистува добро, рече Недергард, опишувајќи го ефектот на золпидем, лек за спиење, врз шест глувци. Третираните глувци доживеале 30% намалување на протокот на цереброспиналната течност во споредба со глувците третирани со плацебо, што укажува на намален клиренс на отпадните производи и покрај побрзото спиење.
Недергард нагласи дека повеќето апчиња за спиење го потиснуваат производството на норепинефрин, што потенцијално влијае на гореспоменатиот процес на чистење на токсините во мозокот. Иако резултатите од истражувањето се базирани на глувци, Лаура Луис од американскиот МИТ, која не учествувала во истражувањето, истакнала зошто овие глодари служеле како добар аналог на човечкиот мозок.
„Архитектурата на човечкиот сон сè уште е сосема поинаква од онаа на глувците, но ние ги имаме истите мозочни кола“, рече таа.
Извор – New Scientist
Фото – Piqsels
