Како влијае нанопластиката на репродуктивното здравје на луѓето?

- Advertisement -


Освен микропластиката, голем проблем кај загадувањето прави и наноплатиката. Станува збор за честички помали од микропластиката, односно од 1 микрометар, поради што се тешки за наоѓање. Толку се тешки за наоѓање што до неодамна немаше докази дека постојат.

Сепак, неодамна случајно успеаја да ги откријат Групата за микропластика, нанопластика и елементи во Центарот за студии на животната средина. Како што велат, оваа пластика е присутна во целиот свет. Може да се најде во животните, во водата, а со самото тоа и во луѓето.

- Advertisement -

Како што објаснуваат научниците, методот работи на принципот мерење на испарливите органски соединенија. Примерокот се филтрира за да се отстранат крупните честички како што е микропластиката, целулозните влакна, минералните честички, после што примерокот се дехидрира. На тој начин остануваат само нанометарски честички.

Потоа постепено се загрева и симултано секоја секунда се мера испарливите органски осединенија со посебен масен спектрометар со голема резолуција. Затоа велиме дека ги мериме мирисите кои ги испуштаат наночестичките пластика.

- Advertisement -

Научниците велат дека сите типови пластика имаат сличен мирис при висока температура, но хемискиот состав на мирисот е различен, така што се развиени алгоритми кои ги искористуваат тие хемиски разлики за да го потврдат присуството на пластика во сложен примерок и потоа да ја одредат нејзината маса. За откривање на примероците доволно е неколку нанограми полимер, односно неколку милилитри примерок.

Кружењето на пластиката во природата е нешто што се уште се обидуваме да го разбереме затоа што пластиката постојано се формира одново од поголеми фрагменти, се транспортира со водата и преку воздухот. Научниците по прв пат мереле нанопластика во планински воздух на 3.100 метри надморска височина. На тоа место концентрацијата на нанопластика достигнала до 125 нанограми по метар кубен воздух.

- Advertisement -

Досега е потврдено дека нанопластиката од различни типови полимери предизвикува повеќекратни негативни биолошки дејства на сите нивоа на огранизација – од молекуларно и субклеточно до ниво на организам.

Најчестите измерени ефекти се интерупција на половите хормони од типот на естроген, кои имаат големо влијание врз репродуктивното здравје и врз инфламаторно имунолошкиот одговор на организмот. Бидејќи ова научно поле е релативно младо во контекст на пластиката, наскоро очекуваме многу нови резултати, каде што би се употребиле реалистични дози и видови полимери слични на оние кои се мерени во примероци земени од животната средина.

(N1)

(фото: YouTube)

Сподели!
- Advertisement -