Кинеската лабораторија за истражување на длабоката вселена (DSEL) во Хефеј разви машина на сончева енергија што го претвора лунарниот реголит, лабавиот површински материјал на Месечината, во цврсти тули за градење. Системот, опишан во списанието Acta Astronautica, користи концентрирана сончева светлина за да ја стопи прашината без потреба од транспорт на материјалот од Земјата, значително намалувајќи ги трошоците и сложеноста на градењето трајни лунарни бази.
Машината работи како 3D печатач, но ги заменува конвенционалните извори на топлина со концентрирана сончева енергија. Параболен рефлектор собира сончева светлина и ја води низ оптички влакна, засилувајќи ја светлината повеќе од 3.000 пати во споредба со површината на Земјата. Во фокусната точка температурите надминуваат 1.300°C, доволно за да се стопи реголитот во цврсти, густи форми. Тестовите со симулирана лунарна почва базирана на базалт произведоа рамни површини, закривени структури и сложени геометрии погодни за лунарна градба.
Двегодишниот процес на развој вклучувал решавање на предизвиците на топење на варијабилниот состав на месечевата почва и ефикасно пренесување на сончевата енергија. Инженерите создале повеќе симулации на реголит за тестирање, така што системот може да се прилагоди на природните варијации на месечевата почва. Машината не користи адитиви, потпирајќи се исклучиво на локални ресурси, елиминирајќи ја потребата од тежок и скап транспорт на материјали од Земјата.
За да се тестира робусноста на технологијата, симулирани месечеви тули биле испратени до кинеската вселенска станица Тиангонг на вселенското летало Тианџоу 8 во ноември 2024 година.
Во текот на следните три години астронаутите ќе ги изложат на вселенски услови, проценувајќи ја нивната термичка издржливост, структурна цврстина и заштита од зрачење. Резултатите ќе го информираат дизајнот на идните месечеви структури и ќе овозможат системот да се зголеми за целосно распоредување на површината на Месечината.
Водечкиот инженер, Јанг Хонглун, истакнува дека тулите не можат да одржат внатрешен притисок во вакуумот на Месечината, но можат да послужат како заштитни обвивки околу модуларните станбени единици, заштитувајќи ги од зрачење, микрометеорити и температурни екстреми. Покрај домувањето, тулите би можеле да се користат за патишта, платформи за опрема и друга клучна инфраструктура на лунарните населби.
Тимот на DSEL планира целосно автоматизиран систем во кој роботи масовно произведуваат и склопуваат тули во модуларни структури директно на површината на Месечината. Овој пристап овозможува изградба на комплетни лунарни објекти без потреба од постојани залихи од Земјата и ги следи глобалните амбиции за долгорочно човечко присуство на Месечината, додека Соединетите Американски Држави спроведуваат паралелни напори преку програмата „Артемис“ на НАСА.
Способноста за производство на градежни материјали на лице место би можела да биде одлучувачка предност во трката за првата постојана лунарна база. Иако оваа технологија сè уште се тестира и оценува, нејзиниот потенцијал да овозможи самоодржлива градба претставува важен чекор во вселенското инженерство.
(Wion News)
