Најголемите златни резерви на Земјата не се чуваат во Форт Нокс, складиштето за благородни метали во Америка. Всушност, тие се скриени многу подлабоко под земја отколку што може да се очекува. Повеќе од 99,999% од златото и другите благородни метали на Земјата лежат закопани под 3.000 километри цврста карпа, затворена во металното јадро на Земјата и далеку подалеку од дофатот на човештвото.
Сега, германски истражувачи од Универзитетот во Гетинген пронајдоа траги од благородниот метал рутениум (Ru) во вулканските карпи на Хавајските Острови, кои на крајот мора да потекнуваат од јадрото на Земјата. Наодите се објавени во списанието Nature.
Во споредба со карпестата обвивка на Земјата, металното јадро содржи малку поголема количина на одреден изотоп, Ру-100. Тоа е затоа што дел од рутениумот, кој бил затворен во јадрото на Земјата заедно со златото и другите благородни метали кога се формирал пред 4,5 милијарди години, доаѓа од различен извор од оскудната количина што се наоѓа во обвивката денес.
Овие разлики во 100Ru се толку мали што беше невозможно да се откријат во минатото. Сега, новите процедури развиени од истражувачи на Универзитетот во Гетинген овозможија да се решат. Невообичаено високиот сигнал од 100Ru што го пронајдоа во лавата на површината на Земјата може само да значи дека овие карпи на крајот настанале од границата на јадрото и обвивката.
Д-р Нилс Меслинг од Катедрата за геохемија на Универзитетот во Гетинген објаснува: „Кога дојдоа првите резултати, сфативме дека буквално најдовме злато! Нашите податоци потврдија дека материјалот од јадрото, вклучувајќи злато и други благородни метали, истекува во обвивката на Земјата“.
Професорот Матијас Вилболд од истиот оддел додава: „Нашите наоди не само што покажуваат дека јадрото на Земјата не е толку изолирано како што претходно се претпоставуваше. Сега, исто така, можеме да покажеме дека огромни количини прегреан материјал од обвивка, неколку стотици квадрилиони метрички тони карпи, се генерираат на границата на јадрото и обвивката и се издигнуваат на површината на островите на Земјата“.
Ова значи дека барем дел од резервите на злато и други благородни метали на кои се потпираме за нивната вредност и важност во многу сектори како што се обновливите извори на енергија може да потекнуваат од јадрото на Земјата.
Меслинг заклучува: „Останува да се докаже дали овие процеси што ги набљудуваме денес функционирале и во минатото. Нашите наоди отвораат сосема нова перспектива за еволуцијата на внатрешната динамика на нашата матична планета“.
(Vidi.hr)
