Конвенцијата на Обединетите нации против сајбер криминал, првиот глобален договор за борба против онлајн криминалот, досега е потпишана од 72 земји. Развојот на Конвенцијата траеше пет години и има три цели:
-да се промовираат и да се зајакнат мерките за поефикасно и поефикасно спречување и борба против сајбер криминалот
-да се промовира, да се олесни и да се зајакне меѓународната соработка во спречувањето и борбата против сајбер криминалот
-да се промовира, да се олесни и да се поддржи техничката помош и градењето капацитети за спречување и борба против сајбер криминалот, особено во корист на земјите во развој.
Критичарите предупредуваат дека иако Конвенцијата ќе помогне во спречувањето и борбата против сајбер криминалот, таа ќе има ненамерен несакан ефект на ограничување на слободата на говорот. Таквиот став го поддржаа организации како што се Фондацијата Електронска граница, Human Rights Watch и Privacy International, кои заеднички ја критикуваа Конвенцијата бидејќи „ги обврзува државите да воспостават широки овластувања за електронски надзор без соодветни мерки за заштита на човековите права“.
Неочекувано, компанијата Cisco се најде на таа страна на која тие веруваат дека конвенцијата не ги штити доволно основните човекови права и претставува ризик за владеењето на правото. Затоа, тие ги повикаа државите да не ја потпишуваат.
Еден од најголемите чекори напред за ООН е можноста за споделување дигитални докази преку границите, што досега беше голема пречка за агенциите за спроведување на законот. За да стапи на сила, државите потписнички треба да ја ратификуваат и да ја преточат во закони.
(Bug.hr)
(фото: Tekzys)
