НАСА објави дека истражувачите директно откриле или фотографирале нова планета наречена WISPIT 2b, наречена протопланета бидејќи е астрономски објект што акумулира материјал и расте во целосно развиена планета. Сепак, дури и во својата „прото“ состојба, WISPIT 2b е гасен џин околу 5 пати помасивен од Јупитер.
Оваа масивна протопланета е стара само околу 5 милиони години, или речиси 1.000 пати помлада од Земјата, и е оддалечена околу 437 светлосни години од Земјата.
Бидејќи WISPIT 2b е џиновска и „бебе“ планета што сè уште расте, интересно е да се проучува самостојно, но нејзината позиција во оваа пукнатина во протопланетарниот диск е уште пофасцинантна. Протопланетарните дискови се составени од гас и прашина што ги опкружуваат младите ѕвезди и функционираат како место за раѓање на нови планети.
Во рамките на овие дискови можат да се формираат празнини во прашината и гасот, кои изгледаат како празни прстени. Научниците долго време сугерираат дека овие акрециски планети се веројатно одговорни за чистење на материјалот во овие празнини, туркајќи го и расејувајќи го прашливиот материјал од дискот нанадвор и генерално, прифаќајќи ги празнините во прстените. Нашиот Сончев систем некогаш бил само протопланетарен диск и можно е Јупитер и Сатурн да ги исчистиле овие празнини во прстените во тој диск пред многу, многу години.
Но, и покрај континуираните набљудувања на ѕвезди со такви дискови, досега никогаш немало директни докази за акрециска планета пронајдена во еден од овие празнини во прстените.
Во овој труд астрономите од Универзитетот во Аризона, Леирд Клоуз и Ришел ван Капелвин, директно ја набљудувале WISPIT 2b во една од празнините во прстените околу нејзината ѕвезда, WISPIT 2.
Друг интересен аспект на ова откритие е дека WISPIT 2b се чини дека се формирала таму каде што била пронајдена, а не некаде на друго место и некако се внела во празнината.
Истражувачите ја проучувале WISPIT 2 и прво ја забележале планетата WISPIT 2b, користејќи го MagAO-X Extreme Adaptive Optics System на Универзитетот во Аризона, висококонтрастен снимач на егзопланети на телескопот Magellan 2 (Clay) во опсерваторијата Лас Кампанас во Чиле.
Оваа технологија додава уште еден уникатен слој на откритието. Инструментот MagAO-X прави директни слики, па затоа не само што ја детектирал WISPIT 2b, туку во суштина направил фотографија од протопланетата.
Тимот ја користел оваа технологија за да го проучува системот WISPIT 2 во она што се нарекува H-алфа, или водород-алфа, светлина. Ова е типот на видлива светлина што се емитува кога водородниот гас паѓа од протопланетарен диск врз млади, растечки планети. Може да изгледа како прстен од прегреана плазма што кружи околу планетата. Оваа плазма ја емитува H-алфа светлината што MagAO-X е специјално дизајниран да ја детектира (дури и ако станува збор за многу слаб сигнал во споредба со светлата ѕвезда во близина).
Додека го набљудувале системот во H-алфа светлина, тимот забележал светла точка во еден од темните прстенести празнини во дискот околу WISPIT 2. Таа точка била планетата WISPIT 2b.
Покрај набљудувањето на H-алфа емисијата на протопланетата со MagAO-X, тимот ја проучувал и протопланетата во други инфрацрвени бранови должини користејќи го детекторот LMIRcam како дел од инструментот The Large Binocular Telescope Interferometer на Large Binocular Telescope на Универзитетот во Аризона.
Студијата е објавена во списанието Astrophysical Journal Letters.
(Vidi.hr)
(NASA)
