Дупките се постојан извор на фрустрација за возачите и финансиска дупка за владите, кои бараат постојани поправки и голема работна сила. Во последните години истражувачите го истражуваат развојот на патни материјали кои сами се заздравуваат за побрзи и поприфатливи поправки. Сега научници од Велика Британија користеле вештачка интелигенција за да дизајнираат асфалт направен од отпад од биомаса, кој самиот се поправа.
Она што е извонредно е што овој асфалт може автономно да ги поправа сопствените пукнатини – без никакво одржување. Универзитетот Свонси и Кралскиот колеџ во Лондон, со чилеански научни партнери, стојат зад овој развој. Тие велат дека оваа иновација претставува голема можност за решавање на скапото прашање на дупките по британските патишта, кое одзема 143,5 милиони фунти од економијата годишно.
„Горди сме што го унапредуваме развојот на самозаздравувачкиот асфалт користејќи отпад од биомаса и вештачка интелигенција. Овој пристап го позиционира нашето истражување на чело на иновациите во одржливата инфраструктура, придонесувајќи за развој на нето-нула патишта со зголемена издржливост“, вели Хозе Норамбуена-Контрерас, виш предавач на Одделот за градежништво на Универзитетот Свонси.
Основната причина за влошување на асфалтот, што доведува до формирање на пукнатини, лежи во однесувањето на битуменот. Тоа е вискозно врзивно средство кое ја држи асфалтната смеса заедно. Со текот на времето битуменот поминува низ процес на оксидација, поради што се стврднува и ја губи својата флексибилност. Но, истражувачите нагласуваат дека точните процеси кои придонесуваат за ова стврднување остануваат неостварливи.
Тимот успешно смислил метод не само да ја запре прогресијата на овие пукнатини, туку и ефикасно да ја врати штетата. За да овозможат самопоправање истражувачите додале микроскопски спори од растително потекло, исполнети со рециклирани масла на асфалтот. Кога ќе се појави пукнатина, овие спори се кршат, ослободувајќи го маслото и затворајќи ги пукнатините во асфалтот
Лабораториските тестови покажале дека новиот асфалт може целосно да ги поправи малите пукнатини на неговата површина за помалку од еден час.
„Во нашето истражување сакаме да ги имитираме лековитите својства забележани во природата. На пример, кога се сече дрво или животно, нивните рани природно зараснуваат со текот на времето, користејќи ја сопствената биологија. Создавањето асфалт што може сам да се лекува ќе ја зголеми издржливоста на патиштата и ќе ја намали потребата луѓето да ги пополнуваат дупките“, вели д-р Франциско Мартин-Мартинез, експерт за хемија на Кралскиот колеџ во Лондон.
Производството на асфалт е главен извор на емисиите на јаглерод поврзани со патиштата. За да се исполни целта на Обединетото Кралство за нето-нула емисија до 2050 година, индустријата за автопатишта се фокусира на развој на нови асфалтни материјали со ниска содржина на јаглерод. Овој иновативен пристап ветува дека ќе го продолжи животниот век на патната инфраструктура, како и ќе придонесе за поголема одржливост преку намалување на потребата за чести поправки и замени.
Истражувачите исто така користат машинско учење за да ја анализираат молекуларната структура на битуменот, создавајќи модел кој ги забрзува компјутерските симулации за тоа како битуменот оксидира и пука.
(Interesting Engineering)
(фото: Raw Pixel)
