Структурното вежбање значително го намалува повторувањето појавување и смртноста на ракот на дебелото црево, што носи нова надеж кај пациентите со едноставни, но ефективни навики за вежбање.
Многу пациенти со рак на дебелото црево се прашуваат како да ја задржат болеста под контрола поске хемотерапијата. Клучно истражување сега дава убедлив одговор на тоа прашање, а тој одговор е дека структурираната физичка активност, внимателно следена и поддржана, може значително да го продолжи животот.
Џастин Стебинг, професор по биомедицински науки на Универзитетот Англиа Раскин во Велика Британија, во анализа за The Conversation ги истакнува резултатите од меѓународното испитување Challenge, контролирано испитување објавено во New England Journal of Medicine и претставено на годишниот состанок на Американското здружение за клиничка онкологија во Чикаго.
Во студијата учествувале 889 пациенти со рак на дебело црево од шест земји. Едната група добила стандардна нега после хемотерапија, додека другата учествувала во тригодишна програма за менторство, која вклучувала приспособени планови за вежбање и редовни состаноци со фитнес експерти. Резултатите биле впечатливи: вежбањето го намалува ризикот од повторување на ракот за 28%, а смртта за 37%.
Според Стебинг, 90% од луѓето кои вежбале биле без рак пет години, во споредба со само 74% од оние кои не вежбале.
Учесниците во групата за вежбање обично оделе брзо 45 минути, четири пати неделно. Почнале полека, со поддршка во форма на двонеделни и подоцна месечни состаноци со обучувачи. Оваа постојана поддршка се покажала како клучна за долгорочна конзистентност во вежбањето.
Малите повреди биле пријавени малку почесто во групата со вежбање (19%) отколку во контролната група (12%), но истражувачите ги оцениле како многу помалку важни во споредба со главните придобивки за преживување за пациентите.
Стебинг вели дека студијата е првиот силен доказ дека физичката активност не само што оди рака под рака со подобрите резултати, туку директно ја подобрува стапката на преживување кај пациентите со рак.
Додека научниците продолжуваат да го истражуваат влијанието на вежбањето врз одговорот на инсулинот, воспалението и функцијата на имунитетот, примероците од крв од испитувањето во иднина би можеле да доведат до индивидуализирани третмани за вежбање. Стебинг дотогаш го нагласува најважното. Движењето е важно, но вистинската форма и вистинската доза ја прават целата разлика, заклучува тој.
(Zimo)
(Flickr)
