Замислете си да седите со некој што добро го познавате и сакате да разговарате со него, во ресторан полн со луѓе и звуци. Храната во чиниите пред вас се лади, а таа личност постојано гледа надолу кон телефонот, поминува со прстот по екранот, клима со главата, но всушност не ве слуша. Тој момент на тивка непријатност се нарекува фабинг и станува сè почест придружник на нашите разговори, пријателства и бракови.
Фабинг: Кога телефонот е поважен од лицето со кое разговараат
Зборот фабинг е создаден како комбинација од англиските зборови phone (телефон) и snubbing (омалуважување, игнорирање). Првпат се појави во 2012 година во Австралија, но оттогаш стана познат низ целиот свет, бидејќи проблемот стана глобален.
Во својата наједноставна форма фабинг е ситуација во која некој обрнува повеќе внимание на екранот отколку на лицето до него во средината на разговор. Понекогаш станува збор за брза текстуална порака, понекогаш само за безумно прелистување на содржини на социјалните мрежи. Иако може да изгледа безопасно за едната страна, на другата ѝ ја испраќа пораката: „Не си важен во моментов“.
Експертите за комуникација истакнуваат дека овие навики не само што влијаат на расположението, туку стануваат и модел на однесување. Дури и кратките погледи на телефонот за време на ручек или кафе со пријателите го нарушуваат разговорот и честопати доведуваат до тоа секоја страна да остане во својот свет, иако физички седат заедно.
Проблемот е што фабингот се вовлекол во секојдневниот живот незабележано. Малкумина денес ќе станат од масата и отворено ќе кажат: „Ме игнорираш“. Наместо тоа, луѓето се откажуваат од разговорот, ги прекинуваат состаноците или едноставно, го следат примерот, па дури и самите ги вадат телефоните.
Бракот под светлината на екранот
Фабингот уште подлабоко навлегува во врските. Бројни студии покажуваат дека паровите кои често ги користат своите телефони додека се заедно, без разлика дали се дома или надвор, имаат поголема веројатност да пријават чувство на осаменост и незадоволство од нивната врска.
(Webmind)
