Во револуционерна операција на Универзитетот Дјук во САД хирурзите оживеале срце од донор кое не чукало повеќе од пет минути, а потоа успешно го трансплантирале во тримесечно бебе. Според извештај објавен во New England Journal of Medicine (NEJM), бебето сè уште покажувало нормална срцева функција шест месеци подоцна, без знаци на отфрлање на органи.
Хирурзите на Универзитетот Дјук велат дека вршењето реанимација надвор од телото на донорот ги намалува етичките загрижености. За разлика од методите што го рестартираат срцето додека е сè уште во телото на донорот, што некои го сметаат за контроверзно бидејќи ја оспорува самата дефиниција за циркулаторна смрт, пристапот „на маса“ избегнува перфузија на мозокот и системите. Поддржувачите истакнуваат дека користењето органи по циркулаторна смрт би можело да го зголеми бројот на достапни донори за до 30%.
Денес, до 20% од бебињата во САД умираат додека чекаат трансплантација на срце. Донирањето срца по циркулаторна смрт (кога срцето целосно престанало да чука) сочинува само 0,5% од педијатриските трансплантации поради загриженост за етиката на реанимација на веќе починати донори.
Хирурзите на Универзитетот Вандербилт развија сосема поинаков метод, кој целосно ја избегнува реанимацијата. Наместо тоа, тие механички ја затвораат аортата и го исплакнуваат срцето со ладен, оксигениран раствор за зачувување, ефикасно изолирајќи го од церебралната циркулација.
Нашата техника го исплакнува оксигенираниот раствор за зачувување само до срцето на донорот, без реанимација на срцето и без системска или церебрална перфузија, пишува тимот на Вандербилт во студија објавена и во списанието NEJM.
Сите три срца добиени со овој метод биле успешно трансплантирани со одлични рани постоперативни исходи. Овој метод на отстранување на срце нуди потенцијал за широка примена, заклучува тимот на Вандербилт.
(Dnevnik.hr)
