Шестата генерација, или 6G, безжична технологија е еден чекор поблиску до реалноста со веста дека кинеските истражувачи го претставија првиот 6G чип во светот „со сите фреквенции“. Чипот е способен да испорача брзини на мобилен интернет над 100 гигабити во секунда (Gbps) и е развиен од тим предводен од научници од Пекиншкиот универзитет и Градскиот универзитет во Хонг Конг.
6G технологијата е наследник на 5G и ветува дека ќе донесе огромен скок во начинот на кој комуницираме. Ќе понуди придобивки како што се ултра-брза поврзаност, ултраниска латентност и интеграција со вештачка интелигенција што може да управува и оптимизира мрежи во реално време. За да се постигне ова, 6G мрежите ќе треба да работат низ широк опсег на фреквенции, од стандардни микробранови до многу повисоки терахерцни бранови. Сегашната 5G технологија користи ограничен сет на радиофреквенции, слични на оние што се користеа во претходните генерации на безжични технологии.
Новиот чип има димензии 11 милиметри на 1,7 милиметри. Работи во широк фреквентен опсег, од 0,5 GHz до 115 GHz, што традиционално бара девет одделни радио системи за да се покрие овој спектар.
„Нашиот предложен систем претставува значаен чекор кон идните безжични мрежи со целосен спектар и омни сценарија. Ова овозможува реконфигурабилни безжични комуникации со целосен линк со подобрен пропусен опсег, брзина на пренос на податоци и функционалност на системот во споредба со претходните безжични демонстрации со фотонска помош” коментираа истражувачите во нивниот труд објавен во списанието Nature.
Една од главните иновации на тимот беше пакувањето на сите важни делови од безжичниот систем во еден мал чип направен од материјал наречен тенок филмски литиум ниобат (TFLN). Конвенционалните системи бараат неколку одделни компоненти за секоја задача.
Чипот, исто така, користи иновативен метод за генерирање и пренесување сигнали. Прво, широкопојасен електро-оптички модулатор ги претвора безжичните сигнали во оптички, кои потоа се пренесуваат низ оптоелектронски осцилатори за да се генерираат потребните радиофреквенции. Осцилаторите користат светлина и електрична енергија за да создадат стабилни, чисти сигнали што се протегаат од микробранови до терахерцни бранови. Во тестовите, системот постигнал подесување на фреквенцијата од 6 GHz за 180 микросекунди, многу побрзо од сегашната технологија.
Иако развојот на еден чип со сите фреквенции е значаен пробив, технологијата е сè уште во раните фази на развој. Многу експерти очекуваат дека комерцијалните 6G мрежи ќе почнат да се воведуваат околу 2030 година.
Пред тоа треба да се работи за изградба на потребната инфраструктура и создавање компатибилни уреди. Сепак, кога ќе пристигне ултрабрзата конекција, тоа ќе овозможи нов бран услуги и иновации што би можеле фундаментално да го променат начинот на кој го користиме интернетот, да ги напојуваме паметните градови и, според некои научници, речиси секој аспект од нашите животи.
(TechXplore)
