Дали е сон на просечниот европски работник да стане државен службеник во Холандија? Нема истражување што го докажува тоа, но едно е сигурно: ниедна друга група вработени во Европа не е позадоволна од својата плата. Имено, Холандските административни и помошни сектори имаат најниска стапка на жалби за плати, само 14,5%, по што следат комуналните работници (како што се инженери, електричари, водоинсталатери и работници за управување со отпад) со 17%, а потоа државните службеници со 23%.
Ова го покажа големо истражување на компанијата за човечки ресурси SD Worx, во кое биле анкетирани 16.000 работници во 16 европски земји и 15 сектори.
Сепак, ова не може да се каже за сите области. Здравствените работници во Словенија се на водечка позиција во однос на незадоволството (74,7%), по што следат угостителските работници во Германија (73,0%) и образовните работници во Шведска (72,7%). Севкупно, 49% од работниците во Европа велат дека се недоволно платени. Но, кога истото прашање им се поставува на работодавачите – 64% од нив тврдат дека нудат фер плати.
Вработените на Балканот се најнезадоволни во Европа – повеќето Словенци (60%), Срби (59%) и Хрвати (58%) веруваат дека не заработуваат толку колку што заслужуваат. Од друга страна, работниците во Белгија и Холандија се најзадоволни, со повеќе од 60% од оние кои веруваат дека се соодветно платени.
На третото место се Романците (58%), по што следат Британците, од кои 57% веруваат дека заработуваат доволно.
Сепак, работодавачите во Обединетото Кралство и Ирска се сметаат себеси за многу повеликодушни отколку што мислат вработените, со разлика во перцепцијата од повеќе од 20 процентни поени, најголема во целото истражување.
По сектори, најнезадоволни се вработените во здравството (56,5%), образованието (54%) и производството (51%). Најниските стапки на жалби доаѓаат од финансиите, градежништвото и административните услуги, сите под 45%.
Генерално, жените почесто од мажите се чувствуваат недоволно платени (51,5% наспроти 47%). Изненадувачки, Финска има најголем јаз во родовото задоволство во платите меѓу мажите и жените, 14 поени, по што следуваат Норвешка (12,4), Хрватска (11) и Франција (8,8). Во речиси сите земји жените пријавуваат поголемо незадоволство, освен во Шпанија, Германија и Велика Британија, каде што повеќе мажи отколку жени сметаат дека се неправедно платени (иако разликите се помали).
Иако мажите и жените во Германија се подеднакво задоволни (53,8% наспроти 54,4%), земјата има четврти најголем јаз во платите меѓу половите во Европа, 17,6% според Евростат. Хрватска исто така се издвојува, иако е трета во однос на перцепираната родова нееднаквост, реалниот јаз е еден од најниските во Европа: 7,4%. За Финска, перцепцијата се совпаѓа со реалноста, при што незадоволството на жените го одразува реалниот јаз, седмиот највисок во ЕУ (16,8%). Истото важи и за Норвешка, со разлика од 12,8 поени.
Работодавачите се чини дека не се особено мотивирани да се справат со родовиот јаз во платите. На пример, во Финска само една четвртина од работодавачите го признаваат постоењето на проблемот, додека европскиот просек е само 35%, според SD Worx. Подобрувањето на „разновидноста, еднаквоста и вклученоста“ не е приоритет, рангирајќи се само на 15-то место меѓу најважните предизвици за човечки ресурси.
Тие го наведуваат следното како свои главни приоритети:
-благосостојба на вработените
-задржување и намалување на флуктуацијата на персоналот
-регрутирање
-ангажирање на вработените
-надоместоци и бенефиции
-хибридна работа
-внатрешна комуникација и транспарентност
Тие се најмалку загрижени за личното (работодавачот) брендирање – последно место од 26 ставки.
(MSN/Bizlife)
(фото: Flickr)
