Истражувачки тим предводен од професорот Ванг Чининг од Факултетот за напредно производство и роботика на Универзитетот во Пекинг го разви првиот подводен егзоскелет во светот кој им помага на нуркачите да се движат, значително намалувајќи ја потрошувачката на воздух и мускулниот напор за време на нуркањето.
Наодите, објавени во списанието IEEE Transactions on Robotics, отвораат нови можности за подобрување на човечките перформанси во подводни средини.
Покривајќи 71% од површината на Земјата, океанот е клучен простор за истражување и развој на ресурси. Сепак, подводното движење бара многу повеќе енергија отколку одењето по копно, бидејќи нуркачите мора постојано да го надминуваат отпорот на водата, што ја ограничува нивната издржливост и оперативн или от опсег. Додека досегсшните егзоскелети покажаа ветувачки резултати во намалувањето на потрошувачката на енергија на копно, прилагодувањето на оваа технологија на подводни услови долго време беше предизвик поради разни биомеханички и еколошки ограничувања.
Студијата покажува дека моторизираните егзоскелети можат да ја подобрат исплатливоста на работењето во екстремни средини, проширувајќи ја нивната употреба надвор од копнените апликации. Со намалување на физичкиот напор и потрошувачката на кислород кај нуркачите, ваквите системи би можеле да го продолжат времетраењето на нуркањето, да ја подобрат безбедноста и да го намалат заморот, со потенцијални примени во морските истражувања, подводната конструкција и обуката на нуркачи.
Истражувачкиот тим развил билатерален подводен егзоскелет на коленото управуван со кабел, кој им помага на нуркачите за време на нишалките. Користејќи сензори за движење и контрола базирана на сила, системот обезбедува помошен вртежен момент во реално време на колената.
Тестовите со шест искусни нуркачи покажале извонредни подобрувања. При носење на егзоскелетот нивната потрошувачка на воздух се намалила за 22,7%, активирањето на квадрицепсите за 20,9% и активирањето на листовите за 20,6% во споредба со нормалното нуркање без егзоскелет. Нуркачите добро се прилагодиле на помошта, демонстрирајќи природни модели на движење и подобрена енергетска ефикасност.
Покрај неговите непосредни примени во морските истражувања и подводните операции, системот нуди и нови сознанија за обуката на нуркачите и биомеханиката. Со проширување на роботиката во подводни средини студијата ги поставува темелите за идните помошни уреди што ја зајакнуваат врската помеѓу луѓето и океанот.
(Vidi.hr)
(фото: Pexels)
