Имплантите кои ја регулираат електричната активност во мозокот веќе неколку децении се користат на пациенти со Паркинсонова болест, а последните истражувања велат дека би можеле да се користат и за многу повеќе работи.
Новиот дизајн би можел многу да го подобри животот на луѓето кои носат такви уреди така што ќе користи интегрирани трибоелектрични генератори за оретворање на движењата при дишењето на корисникот во електрична енергија.
Длабоките мозочни стимулации вклучуваат вградување на мали жици во таргетираните делови од мозокот за испорака на благи електрични импулси, кои ќе интервенираат за да се поправи абнормалната активност во органите. Техниката е одобрена за лекување на Паркинсонова болест во 1997 година, но неодамна видовме дека научниците ја прилагодија за лекување на депресија и импулсивно однесување, притоа ветија рани резултати.
Секоја година околу 150.000 пациенти добиваат вакви импланти, со уред кој се поставува под градниот кош, а жиците одат до мозокот.Но, новата форма на уредот работи на батерии кои треба да се менуваат на секои 2-3 години, при што секој пат е потребен хируршки зафат за да се заменат.
Научници од Универзитетот Конектикат сега применија трибоелектрични генератори на уреди за длабока стимулација на мозокот.Тимот дизајнирал уред за длабинска стимулација на мозокот кој би можел да собере ваков вид на енергија преку движењата при дишење на тој што го носи уредот. Имплантот се состои од слоеви на трибоелектрични материјали кои создаваат електрична енергија од тресењето на телото. Оваа електрична енергија полни биокомпатибилен суперкондензатор, кој за возврат придвижува длабински стимулатор на мозокот.
„Го создадовме нашиот трибоелектричен наногенератор користејчи нови наноматеријали кои произведуваат значајна излезна енергија кога ќе дојдат во контакт едни со други, односно доволно енергија за стартување на длабински стимулатор на мозокот“ вели авторот на студијата Есра Елсанадли.
Тимот го тестирал својот уред на симулирана свиња, која се состоела од свински бели дробови кои можеле да се наполнат со воздух и да издишат со помош на пумпа, исто како што се одвива процесот на дишење. Ова движење предизвикале триење меѓу трибоелектричните материјали и создавање на електрична енергија, која симулаторот ја користел за создавање 60 електрични импулси во секунда. Тие потоа биле користени за стимулација на мозочното ткиво кај жив глушец.
Тимот наскоро планира да го тестира својот систем на големи животни. Истражувањето е објавено во списанието Reports Physical Science možete pronaći na ovoj poveznici.
(Vidi.hr)
(фото: Open Clip Art)
