Оваа кула го зема обичниот воздух кој го дишеме и сончевата светлина и ги претвора во гориво за авиони, кое е карбонски неутрално. На копното под неа има поставено 169 рефлектирачки панели го следат сонцето и ги фокусираат сончевите зраци во мала дупка на кулата.
Така концентрираната енергија е 2.500 пати поинтензивна од сончевата светлина. Кулата ја користи таа енергија за од СО2 и кислородот од воздухот да ги подели на водород и јаглерод моноксид. Тие заедно го даваат синтетизираниот гас, од кој понатаму се произведува авионско гориво.
Бидејќи кулата го користи воздухот како суровина, кога се согорува горивото јаглерод диоксидот што се испушта само го зазема местото на тој што веќе е искористен за производство на тоа гориво.
Комерцијална фабрика од овој тип би можела да произведе 40 милиони литри авионско гориво годишно. Тоа е доволно за околу 600 трансатлантски летови. Авијацијата произведува околу 3% од глобалната емисија на СО2, главно затоа што авионите согоруваат керозин, гориво добиено од сурова нафта.
Кулата ја осмислија на школата за технологија ETH во Цирих.
(World Economic Forum)
(фото: Pxhere)
