Научниците создадоа пластика која се разградува 15 пати побрзо од хартијата во морето. Студијата вклучувала следење и на целулозно-диацетатна пена и на цврст целулозен диацетат во резервоар со континуирано течење морска вода од Martha’s Vineyard Sound, во специјално дизајнираната лабораторија во WHOI.
Истражувачите со години ја истражуваат биоразградливоста на пластиката во океанот, барајќи да откријат кои видови се разградуваат најбрзо. Бидејќи милиони тони пластика продолжуваат да влегуваат во нашите океани секоја година, разбирањето на биоразградливоста на различни пластики стана критично.
Новото откритие на научниците од Океанографската институција Вудс Хол (WHOI) би можело да ја промени играта во битката против загадувањето со пластика на океаните. Тие открија дека целулозниот диацетат (CDA), биопластика што се користи повеќе од 100 години, се разградува побрзо во морските средини од која било друга позната пластика. Уште повозбудливо, тимот сфатил како да го забрза процесот.
CDA е биопластика добиена од целулоза, природен полимер кој се наоѓа во ѕидовите на растителните клетки, особено во памукот и дрвната маса. Од својот развој во доцните 1800-ти години, CDA го најде својот пат во широк спектар на производи, од очила за сонце и филтри за цигари до фотографски филм. Тоа е сестран материјал со кој се среќаваме во секојдневниот живот без воопшто да го сфатиме.
Според истражувачите на WHOI, CDA е најбрзо разградувачка пластика во морската вода во споредба со другите биопластики. Со воведување на процес на модификација наречен „пенење“, каде што материјалот се прави порозен, CDA може да се деградира до 15 пати побрзо од неговата цврста форма. Всушност, пенастиот CDA дури и побрзо се разградува од хартијата, која често се смета за еден од најеколошките материјали.
Колин Вард, главен автор на студијата, го истакна значењето на наодите: „Го преведовме основното знаење во дизајнот на нов материјал кој истовремено ги задоволува потребите на потрошувачите и се деградира во океанот побрзо од кој било друг пластичен материјал што го знаеме. дури и побрзо од хартијата“.
„Тоа е голема успешна приказна во поле кое често се фокусира на негативните аспекти на загадувањето со пластика, наместо да работи на решенија за проблемот“, додаде Вард во соопштението за печатот.
Истражувачкиот тим спроведе 36-неделен тест, каде што CDA пената била ставена во резервоари исполнети со континуирано течење морска вода. Резултатите биле впечатливи – 65%-70% од првобитната маса на материјалот била изгубена, што укажува на брзото биоразградување.
Спротивно на тоа, обичната пластика како стиропорот воопшто не покажала деградација во истиот период. Ова го покажува потенцијалот на CDA пената значително да го намали долготрајното влијание врз животната средина на пластиката во океанот.
Еден од најперспективните аспекти на ова истражување е потенцијалот CDA да замени некои од најпроблематичните пластики во нашиот секојдневен живот. На пример, Вард и неговите колеги од WHOI соработуваа со Истман, компанија за производство на биопластика, за да ги истражат комерцијалните апликации на пена CDA.
Истман веќе лансираше биоразградлив и компостлив послужавник направен од пена CDA како алтернатива на тацните за месо од стиропор, кои не се разградуваат под никакви природни услови, било на копно или во вода.
Наодите од студијата би можеле да помогнат индустриите да се оддалечат од традиционалната пластика и кон поеколошки алтернативи. Успехот на пенениот CDA сугерира дека овој материјал може да се користи во широк спектар на производи, намалувајќи ја количината на постојан пластичен отпад во океанот.
Тимот на Вард ја спроведе студијата во контролирана лабораториска средина користејќи морска вода од Martha’s Vineyard Sound во близина на Кејп Код, Масачусетс. Со внимателно регулирање на променливите како светлината, температурата и протокот на вода, истражувачите можеа да симулираат услови на океаните во реалниот свет. Овој пристап им обезбеди сигурен показател за тоа како CDA ќе се однесува во природните морски средини.
Откритието дека CDA пенатасе разградува дури побрзо од хартијата може да го револуционизира начинот на кој пристапуваме кон пакувањето, производството и секојдневните предмети.
(Interesting Engineering)
(фото: Pixa Hive)
