Научниците применија спектроскопска техника позната како ESFG за да ги истражат механизмите за пренос на полнеж во органските диоди што емитуваат светлина (OLED).
Екраните во боја со висока резолуција, како што се оние на флексибилните паметни телефони и ултратенките телевизори, главно се потпираат на OLED технологијата. Во споредба со другите типови на дисплеи, OLED нуди бројни предности: флексибилност, самоосветлување, мала тежина, тенка структура, висок контраст и работа со низок напон. Затоа во последниве години станува сè попопуларен.
OLED-уредот се состои од повеќе ултратенки слоеви на органски филмови помеѓу две електроди, при што секој слој има специфична функција. Кога ќе се ослободи напонот, се акумулираат електрични полнежи и се емитува светлина, најчесто на границите меѓу слоевите. Иако оваа повеќеслојна структура овозможува прецизна контрола на преносот на полнеж и емисијата на светлина, истите овие процеси доведуваат до деградација на органските слоеви со текот на времето, а со тоа го скратуваат животниот век и ефикасноста на OLED уредите.
Разбирањето на однесувањето на електронската структура на овие гранични структури за време на работењето со OLED останува главен предизвик. Тим од Универзитетот Чиба во Јапонија примени спектроскопски метод наречен ЕSFG. Овој метод им овозможил да ги проучат вибрационите и електронските својства на OLED интерфејсот за време на вистинската работа на уредот.
Кога OLED е вклучен, светлината се емитува со спојување на полнењата на органските граници, што го менува излезот на сигналот ESFG. Врз основа на овие промени, научниците можат да ја следат акумулацијата на полнежот и промените во електронската структура под различни работни услови. Овој недеструктивен и иновативен метод овозможува подлабоко разбирање на однесувањето на електричното полнење кај OLED уредите.
Истражувањето опфатило три различни OLED уреди со различни комбинации на органски слоеви. Спектроскопијата ESFG била применета за да се добие увид во спектралните промени предизвикани од однесувањето на полнежот и електронската структура на интерфејсот на екранот. За прв пат тимот прецизно ги утврдил разликите во јачината на електричните полиња во OLED во зависност од применетиот напон, објаснувајќи како овие разлики влијаат на преносот на полнеж и својствата на емитување светлина.
Истражувачите го идентификувале спектарот ESFG за секој органски слој, споредувајќи ги спектрите на апсорпција и конфигурациите на слоевите во три OLED уреди. При примена на напон биле забележани промени во интензитетот на спектралните сигнали, кои се директно поврзани со однесувањето на полнежот и електричното поле во OLED.
Во слојот за транспорт на носачи на позитивен полнеж интензитетот на сигналот се зголемил, додека во слојот што емитува светлина интензитетот се намалува. Ова покажува дека преносот на полнеж во различни органски слоеви на OLED се разликува, што исто така влијае на осветлените својства на уредот.
Благодарение на оваа техника, научниците сега можат да дизајнираат OLED уреди со подолг животен век, поголема ефикасност и помали трошоци, што би можело да ја прошири нивната употреба во секојдневните уреди.
(Benchmark.rs)
(фото: Tom’s Guide)
